رای وحدت رویه شماره 33 مورخ 1352/3/30 هیات عمومی دیوانعالی کشور: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (removed Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور ۱۳۵۲ using HotCat) |
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1352 using HotCat) |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1352]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۴
رای وحدت رویه شماره ۳۳ مورخ ۱۳۵۲/۳/۳۰ هیات عمومی دیوانعالی کشور: با توجه به ماده ۲۰۱ قانون آئین دادرسی کیفری که به موجب آن برای اختلافاتی که در مسئله صلاحیت فیمابین محاکم حاصل می شود موافق مواد قوانین محاکمات حقوقی عمل می شود و التفات به ماده ۴۶ قانون آئین دادرسی مدنی انتزاع محل وقوع بزه از حوزه قضایی دادگاهی که در حال رسیدگی است موجب نفی صلاحیت از آن دادگاه نمیباشد.
این رأی طبق ماده سوم از مواد اضافه شده به قانون آئین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷ برای دادگاه ها در موارد مشابه لازم الاتباع است.