ماده ۱۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۹ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۳۹

قرار رد دادخواست جلب شخص ثالث، با حکم راجع به اصل دعوا قابل تجدیدنظر است.

درصورتی که قرار در مرحله تجدیدنظر فسخ شود، پس از فسخ قرار، رسیدگی به آن با دعوای اصلی، در دادگاهی که به عنوان تجدیدنظر رسیدگی می‌نماید، به عمل می‌آید.

توضیح واژگان

شخص ثالث: شخص ثالث کسی است که از طرفین دعوی یا قرارداد نمی‌باشد، خواه قائم مقام باشد خواه نه .۸۳۲۰۳

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

قرار رد دادخواست در ابتدای ماده اعم از قراری است که دفتر دادگاه به علت نبود شرایط موجود در ماده ۵۱ و عدم رفع نقص درمهلت قانونی صادر می‌نماید. ۱۱۷۶۱۰ و هم قراری است که دادگاه بدواً صادر می‌نماید. ۱۳۰۹۰۶۱به نظر می‌رسد بخش اول این ماده استثنایی بر اصل رسیدگی دو مرحله ای به دعاوی می‌باشد. ۱۱۷۶۱۳

در صورت فسخ قرار رد دعوای جلب ثالث صادره از مرحله بدوی در مرحله تجدیدنظر، رسیدگی به دعوای جلب ثالث منوط به تجدیدنظر خواهی از دعوای اصلی و توامان با همان دعوی صورت می‌پذیرد .۳۸۸۴۴۱//615482

مفهوم مخالف این ماده این است که در صورتی که حکم راجع به دعوای اصلی قابل تجدیدنظر نباشد یا نسبت به آن در مهلت قانونی تجدیدنظر خواهی نشود، قرار رد دادخواست جلب ثالث به تنهایی قابل اعتراض و تجدید نظر خواهی نمی‌باشد. ۱۳۲۲۴۷۷

درخواست تجدیدنظر از قرار رد دعوای ثالث، هم از جانب مجلوب ثالث و هم خواهان دعوی ثالث (جالب) قابل طرح می‌باشد. ۲۹۵۷۶۱