ماده ۴۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 463 قانون آیین دادرسی مدنی را به ماده ۴۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۳۳
هرگاه طرفین ملتزم شده باشند که درصورت بروز اختلاف بین آنها شخص معینی داوری نماید و آن شخص نخواهد یا نتواند به عنوان داور رسیدگی کند و به داور یا داوران دیگری نیز تراضی ننمایند، رسیدگی به اختلاف درصلاحیت دادگاه خواهد بود.
توضیح واژگان
داوری: داوری در لغت به معنای حکومت میان مردم و قضاوت آمدهاست و در اصطلاح میتوان آن را انصراف متخاصمین از مرجع قضایی به اعتبار نهاد توافقی برای رسیدگی به ماهیت دعوی تعریف نمود. ۶۶۶۰۶۸/
پیشینه
این ماده جانشین ماده ۶۳۹ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ میباشد. ۹۹۹۵۱۲/
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
مطابق این ماده، صرف توافق بر تعیین داور موجب سلب صلاحیت از محاکم نخواهد بود و چنانچه یکی از طرفین با وجود این توافق به دادگاه مراجعه نماید، دادگاه نمیتواند بر مبنای سلب صلاحیت از دادگاه از رسیدگی خودداری نماید۱۱۹۷۶۹۱/ اما بی تردید مهمترین اثر قرارداد داوری عدم استماع دعوی در محاکم دادگستری است، در قانون ایران، در مورد این امر سکوت شدهاست که قابل انتقاد میباشد .۴۶۷۱۳۳/ همچنین تمام قواعد مربوط به تعیین داور باید به اراده طرفین بازگردد؛ حتی در جایی که دادگاه یا شخص ثالث دخالت میکند در واقع ارادهٔ صریح یا ضمنی طرفین باید مورد توجه بوده و تصمیم شخص ثالث یا دادگاه باید با رعایت بیطرفی و استقلال و بدل از تصمیم طرفین باشد. ۱۰۱۲۳۱۰/
«فوت، حجر یا استعفای داور موجب زوال موافقت نامه داوری نیست و از سیاق مقررات راجع به داوری چنین فهمیده میشود که حتی الامکان در مواردی که موافقت نامه داوری وجود دارد اختلاف از طریق داوری حل و فصل گردد بعلاوه رعایت اصل حاکمیت اراده و اصل آزادی قراردادها اقتضای آن را دارد در چنین موردی با وجود موافقت نامه داوری دادگاه صلاحیت رسیدگی نداشته باشد.»۳۱۴۳۶۱/