نظریه شماره 7/1401/977 مورخ 1401/10/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تقدیم دادخواست فرجام خواهی به دادگاه بدوی، پیش از تبادل لوایح فرجامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1401/977|شماره پرونده=1401-127-977 ح|تاریخ نظریه=1401/10/11}} '''استعلام''': چنانچه در پرونده حقوقی لایحه استرداد دادخواست فرجام خواهی توسط فرجام خواه، پیش از تبادل لوایح فرجامی تقدیم دادگاه بدوی (صادرکننده رأی) شود،...» ایجاد کرد)
 
خط ۸: خط ۸:
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۱]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۱]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (حقوقی)]]

نسخهٔ ‏۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۳۷

نظریه مشورتی 7/1401/977
شماره نظریه۷/۱۴۰۱/۹۷۷
شماره پرونده۱۴۰۱-۱۲۷-۹۷۷ ح
تاریخ نظریه۱۴۰۱/۱۰/۱۱

استعلام: چنانچه در پرونده حقوقی لایحه استرداد دادخواست فرجام خواهی توسط فرجام خواه، پیش از تبادل لوایح فرجامی تقدیم دادگاه بدوی (صادرکننده رأی) شود، آیا قرار مقتضی باید توسط دادگاه صادرکننده رأی صادر شود یا پس از تبادل لوایح، پرونده نزد دیوان عالی کشور ارسال تا از سوی این مرجع قرار مقتضی صادر شود؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

تکلیف مدیر دفتر دادگاه صادرکننده رأی فرجام خواسته در مواد ۳۷۹ تا ۳۸۵ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ مقرر شده است. با توجه به این که حسب مقررات مواد ۳۶۶ تا ۴۱۶ این قانون، مرجع رسیدگی به فرجام خواهی دیوان عالی کشور است و اتخاذ تصمیم توسط دادگاه صادرکننده رأی فرجام خواسته، صرفا در مورد فرجام خواهی خارج از نوبت یا عدم رفع نقص از دادخواست فرجام خواهی در مهلت قانونی به تصریح مواد ۳۸۳ و ۳۸۴ قانون یادشده است؛ در دیگر موارد از قبیل فرجام خواهی نسبت به آرای غیر قابل فرجام یا استرداد دادخواست فرجام خواهی، هرچند پیش از تبادل لوایح باشد، رسیدگی و اتخاذ تصمیم در صلاحیت دیوان عالی کشور است.