ماده ۴۶ قانون دیوان عدالت اداری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(افزودن رویه ی قضایی) |
(افزودن رویه ی قضایی) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
* [[رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره صدور قرار عدم صلاحیت مجدد توسط مرجع تعیین شده توسط دیوان عالی]] | * [[رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره صدور قرار عدم صلاحیت مجدد توسط مرجع تعیین شده توسط دیوان عالی]] | ||
* [[رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره مرجع صالح در اعتراض به رأی هیأت های حل اختلاف ثبتی]] | * [[رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره مرجع صالح در اعتراض به رأی هیأت های حل اختلاف ثبتی]] | ||
* [[رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره مرجع صالح در دعوای اختلاف در تابعیت اشخاص]] | |||
{{مواد قانون دیوان عدالت اداری}} | {{مواد قانون دیوان عدالت اداری}} | ||
نسخهٔ ۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۶
ماده ۴۶ قانون دیوان عدالت اداری:
(اصلاحی ۱۴۰۲/۰۲/۱۰)- چنانچه شاکی بعد از وصول لایحه دفاعیه طرف شکایت، شکایت خود را مسترد نماید یا قبل از صدور رأی از شکایت خود به کلی صرف‌نظر نماید، قرار سقوط شکایت صادر می‌شود و همان شکایت مجدداً قابل طرح نیست.
تبصره (الحاقی ۱۴۰۲/۰۲/۱۰)- در صورتی که تجدیدنظرخواه، دادخواست تجدیدنظرخواهی را مسترد نموده و یا انصراف خود را از تجدیدنظرخواهی اعلام نماید، قرار سقوط تجدیدنظرخواهی صادر می‌شود و تجدیدنظرخواهی مجدد قابل طرح نیست.
رویه های قضایی
- رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره صدور قرار عدم صلاحیت مجدد توسط مرجع تعیین شده توسط دیوان عالی
- رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره مرجع صالح در اعتراض به رأی هیأت های حل اختلاف ثبتی
- رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره مرجع صالح در دعوای اختلاف در تابعیت اشخاص