ماده 8 قانون انتخابات مجلس خبرگان رهبری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
تبصره ۴: چنانچه عضوی از اعضاء شورای نگهبان یا هیأت مرکزی نظارت، نامزد نمایندگی مجلس خبرگان گردد، نمی تواند نسبت به انتخابات استانی که از آنجا نامزد شده، نظارت و اتخاذ تصمیم نماید | تبصره ۴: چنانچه عضوی از اعضاء شورای نگهبان یا هیأت مرکزی نظارت، نامزد نمایندگی مجلس خبرگان گردد، نمی تواند نسبت به انتخابات استانی که از آنجا نامزد شده، نظارت و اتخاذ تصمیم نماید | ||
* [[ماده 7 قانون انتخابات مجلس خبرگان رهبری|مشاهده ماده قبلی]] | |||
* [[ماده 9 قانون انتخابات مجلس خبرگان رهبری|مشاهده ماده بعدی]] | |||
{{مواد قانون انتخابات مجلس خبرگان رهبری}} | {{مواد قانون انتخابات مجلس خبرگان رهبری}} | ||
[[رده:مواد قانون انتخابات مجلس خبرگان رهبری]] | [[رده:مواد قانون انتخابات مجلس خبرگان رهبری]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۳
ماده ۸ قانون انتخابات مجلس خبرگان رهبری: در اجرای اصل ۹۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که نظارت بر انتخابات مجلس خبرگان رهبری را به عهده شورای نگهبان گذارده است پیش از شروع انتخابات از سوی شورای نگهبان، پنج نفر از شخصیت های مسلمان، مطلع و مورد اعتماد که حداقل ۲ نفر از آنان حوزوی باشند با اکثریت آراء انتخاب و به وزارت کشور معرفی می شوند.
تبصره ۱: آیین نامه اجرایی آن را شورای نگهبان، تصویب خواهد کرد.
تبصره ۲: ناظران حوزه های انتخابیه و حوزه های فرعی و شعب ثبت نام و اخذ رأی و بازرسان را هیأت مرکزی نظارت به ترتیب و تعدادی که مصلحت بداند، تعیین خواهد کرد.
تبصره ۳: در هیأت مرکزی نظارت، حداقل یک نفر از فقهای شورای نگهبان، عضویت خواهد داشت.
تبصره ۴: چنانچه عضوی از اعضاء شورای نگهبان یا هیأت مرکزی نظارت، نامزد نمایندگی مجلس خبرگان گردد، نمی تواند نسبت به انتخابات استانی که از آنجا نامزد شده، نظارت و اتخاذ تصمیم نماید