ماده ۷۰۲ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 702 قانون مدنی را به ماده ۷۰۲ قانون مدنی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


 
هر گاه [[ضمان]] مدت داشته باشد مضمون‌له نمی‌تواند قبل از انقضای مدت، مطالبه‌ی طلب خود را از ضامن کند اگر چه دین، حال باشد.
هر گاه ضمان مدت داشته باشد مضمون‌له نمی‌تواند قبل از انقضای مدت، مطالبه‌ی طلب خود را از ضامن کند اگر چه دین، حال باشد.


== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==

نسخهٔ ‏۱۶ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۰۹

هر گاه ضمان مدت داشته باشد مضمون‌له نمی‌تواند قبل از انقضای مدت، مطالبه‌ی طلب خود را از ضامن کند اگر چه دین، حال باشد.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

مطابق این ماده در صورتی که ضمان مدت داشته باشد مضمون له نمی تواند طلب خود را قبل از موعد مقرر مطالبه نماید حتی اگر زمان تادیه دین اصلی گذشته باشد و یا دین اصلی موعد نداشته باشد.[۱][۲] به بیان دیگر دین ضامن در برابر مضمون له تابع عقد ضمان است [۳]و چنانچه دین اصلی حال و ضمان موجل باشد مضمون له حق مراجعه به ضامن را ندارد ، زیرا دین ضامن موجل است و بالعگس در صورتی که دین اصلی موجل و ضمان حال باشد ، مضمون له حق رجوع به ضامن را دارد زیرا دین ضامن حال است.[۴][۵][۶]

سوابق و مستندات فقهی

فقها معتقدند ضمان ممکن است موجل باشد یا حال ، یعنی دین حال باشد ولی ضمان از آن به طور موجل صورت گیرد ؛ و نیز برعکس دین موجل باشد و ضمان حال صورت بگیرد، درهر حال قبل از موعد تعیینی در قرار داد نمی توان ضامن را مجبور به پرداخت دین نمود.[۷][۸]اما برخی فقها نظر مخالف داشته و معتقدند تجویز این ماده جایز نیست و این نوع ضمان را به دلیل این که فرع ، یعنی دین موضوع ضمان نسبت به اصل دین اقوی می شود، جایز نمی دانند ، به عبارت واضح تر ضمان فرع است و دین اصل . در این فرض فرع از اصل قوی تر می شود و چنین چیزی جایز نیست.[۹]

مصادیق و نمونه ها

  • دین موجل و ضمان حال مانند آن که زید از بکر مبلغی طلبکار است به وعده شش ماه ، و ثالثی ضمانت همان دین را با آن که اجل داشته حال ضمانت کند و نیز در دین موجل می تواند به زیادتر یا کمتر از آن مدت ضمانت کرد .[۱۰]

منابع

  1. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد دوم) (در اجاره، مساقات، مضاربه، جعاله، شرکت، ودیعه، عاریه، قرض، قمار،وکالت ...). چاپ 12. اسلامیه، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1594352
  2. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مجموعه محشای قانون مدنی. چاپ 3. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1715112
  3. ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (عقود معین، قسمت چهارم) (عقود اذنی، وثیقه های دین، ودیعه،عاریه، وکالت، ضمان). چاپ 6. سهامی انتشار، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2659452
  4. حسن ره پیک. حقوق مدنی عقود معین (جلد دوم) تحلیل عقود مشارکتی(شرکت، مضاربه، مزارعه، مساقات) اذنی و نیابتی (ودیعه، عاریه، وکالت) تبعی و وثیقه ای (ضمان، حواله، کفالت، رهن) تبرعی و شانسی (هبه، گروبندی). چاپ 1. انتشارات خرسندی، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 768628
  5. سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 203932
  6. محمد بروجردی عبده. کلیات حقوق اسلامی. چاپ 1. رهام، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3569996
  7. رضاحسین گندمکار. مسئولیت تضامنی قراردادی. چاپ 1. دانشگاه مفید، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2112400
  8. آیت اله سیدمحمود هاشمی شاهرودی. فرهنگ فقه (جلد اول). چاپ 3. مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2620944
  9. مهدی آقاپوربی شک. عقد ضمان و مقتضیات زمان با نگاه تحلیلی و تطبیقی. چاپ 1. آیین دادرسی، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4101952
  10. سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 203932