ماده ۴۱۱ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== سوابق فقهی == | == سوابق فقهی == | ||
فقها معتقدند اگر کسی زبان کودکی را قطع کند، قصاص ثابت است. مگر آنکه طفل لال بوده باشد و یا اینکه نشانه های لال بودن در او ثابت شود. در چنین حالتی باید قائل به پرداخت دیه بود.4151320 | فقها معتقدند اگر کسی زبان کودکی را قطع کند، قصاص ثابت است. مگر آنکه طفل لال بوده باشد و یا اینکه نشانه های لال بودن در او ثابت شود. در چنین حالتی باید قائل به پرداخت دیه بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4151320|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:ایروانی]] | [[رده:ایروانی]] | ||
نسخهٔ ۲۸ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۴
زبان گویا در برابر زبان کودکی که هنوز به حد سخن گفتن نرسیده است، قصاص می شود مگر آن که لال بودن کودک ثابت شود.
سوابق فقهی
فقها معتقدند اگر کسی زبان کودکی را قطع کند، قصاص ثابت است. مگر آنکه طفل لال بوده باشد و یا اینکه نشانه های لال بودن در او ثابت شود. در چنین حالتی باید قائل به پرداخت دیه بود.[۱]
منابع
- ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4151320