ماده 17 قانون نظارت بر رفتار قضات

ماده ۱۷ قانون نظارت بر رفتار قضات: مرتکبان هر یک از تخلفات ذیل با توجه به اهمیت و شرایط ارتکاب، به یکی از مجازاتهای انتظامی درجه هشت تا سیزده محکوم می شوند:

۱– گزارش خلاف واقع و مغرضانه قضات نسبت به یکدیگر

۲– اشتغال همزمان به مشاغل مذکور در اصل یکصد و چهل و یکم (۱۴۱) قانون اساسی یا کارشناسی رسمی دادگستری، مترجمی رسمی، تصدی دفتر ازدواج، طلاق و اسناد رسمی و اشتغال به فعالیتهای تجاری موضوع ماده (۱) قانون تجارت

۳– خارج کردن مستندات و لوایح طرفین از پرونده

۴– خروج از بی طرفی در انجام وظایف قضائی

۵ – پذیرفتن هرگونه هدیه یا خدمت یا امتیاز غیرمتعارف به اعتبار جایگاه قضائی

۶– رفتار خلاف شأن قضائی

تبصره – رفتار خلاف شأن قضائی عبارت است از انجام هرگونه عملی که در قانون، جرم عمدی شناخته می شود و یا خلاف عرف مسلم قضات است به نحوی که قضات آن را مذموم بدانند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مقالات مرتبط

• مبانی و تضمینات اصل قانونمندی دادرسی در نظام کیفری ایران و کنوانسیون اروپایی حقوق بشر
• نظارت قضایی برتعقیب و تحقیق در دیوان کیفری بین المللی (Icc)