انحصار طبیعیِ ناشی از فناوری اطلاعات در شبکة بانکی بین‌المللی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''انحصار طبیعیِ ناشی از فناوری اطلاعات در شبکة بانکی بین‌المللی''' نام مقاله ای از محمود باقری و سعید رحمانی و یاسمن افشاری فرد بوده که در شماره چهل و پنجم دوره دوازدهم (دی 1402) فصلنامه علمی پژوهش های حقوق خصوصی منتشر شده است. == چکیده == ب...» ایجاد کرد)
 
(+ 10 categories using HotCat)
 
خط ۱۸: خط ۱۸:
* [[ماده 1 قانون اصلاح موادی از قانون برنامه چهارم توسعه]]
* [[ماده 1 قانون اصلاح موادی از قانون برنامه چهارم توسعه]]
* [[ماده 59 قانون اصلاح موادی از قانون برنامه چهارم توسعه]]
* [[ماده 59 قانون اصلاح موادی از قانون برنامه چهارم توسعه]]
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1402]]
[[رده:مقالات فصلنامه پژوهش حقوق خصوصی]]
[[رده:مقالات شماره چهل و پنجم دوره دوازدهم فصلنامه پژوهش حقوق خصوصی]]
[[رده:مقالات محمود باقری]]
[[رده:مقالات سعید رحمانی]]
[[رده:مقالات یاسمن افشاری فرد]]
[[رده:مقالات حقوق خصوصی]]
[[رده:مقالات حقوق اقتصادی]]
[[رده:مقالات حقوق بانکی]]
[[رده:مواد قرمز]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۰۳

انحصار طبیعیِ ناشی از فناوری اطلاعات در شبکة بانکی بین‌المللی نام مقاله ای از محمود باقری و سعید رحمانی و یاسمن افشاری فرد بوده که در شماره چهل و پنجم دوره دوازدهم (دی 1402) فصلنامه علمی پژوهش های حقوق خصوصی منتشر شده است.

چکیده

با پیشرفت چشم‌گیر فناوری اطلاعات و ارتباطات، شبکه‌های بانکی با ایجاد زیرساخت‌های مبتنی بر این فناوری و با استفاده از سامانه‌های پیام‌رسان مالی، اقدام به تسهیل ارتباطات مالی بین بانکی داخلی و بین‌المللی نموده‌اند. مهم‌ترین نمونة بین‌المللی این نوع سامانه‌ها شبکه سوئیفت است که گسترده‌ترین شبکة پیام‌رسان مالی است و تقریباً تمامی بانک‌های جهان از طریق زیرساخت و زبان مشترک این شبکه با یکدیگر در تماس هستند. هرچند شبکة سوئیفت مزایای بسیاری برای کشورها به‌همراه داشته است؛ اما با توجه به ویژگی‌های منحصربه‌فردی که نسبت به سایر شبکه‌ها و روش‌های نقل‌و‌انتقالِ مالی دارد، انحصار شبکه‌های پیام‌رسان مالی در دست این شبکه افتاده و متعاقباً از این انحصار سوءاستفاده‌هایی علیه برخی کشورها صورت گرفته است، خصوصاً اینکه بازگشت به روش‌های دوجانبه و یا ایجاد یک بستر موازی، برای این کشورها فاقد کارایی بوده و البته غیرعملی است؛ لذا در این پژوهش از طریق روش توصیفی-تحلیلی انحصار طبیعی شبکه پیام‌رسان سوئیفت که ناشی از فناوری اطلاعات است، مورد بررسی قرار گرفته و بیان شده است که بهترین راه‌حل جهت مقابله حقوقی با سوءاستفاده از این انحصار، تعیین یک نهاد مقررات‌گذار بخشی، جهت کنترل و نظارت بر این شبکه پیام‌رسان مالی است.

کلیدواژه ها

  • پیام‌رسان‌های مالی
  • سوئیفت
  • نهاد مقررات‌گذار
  • بانکداری
  • نابازار

مواد مرتبط