ماده ۲۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 237 قانون آیین دادرسی مدنی را به ماده ۲۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
ارتاب: در لغت به معنای شک آمده‌است در ضمن دادرسی اگر قاضی نسبت به شهود شک داشته باشد آنان را متفرق می‌سازد و پیرامون مشخصات موضوع شهادت از آن‌ها سؤال می‌کند. | ارتاب: در لغت به معنای شک آمده‌است در ضمن دادرسی اگر قاضی نسبت به شهود شک داشته باشد آنان را متفرق می‌سازد و پیرامون مشخصات موضوع شهادت از آن‌ها سؤال می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اصطلاحات تشریحی آیین دادرسی (کیفری-مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2136020|صفحه=|نام۱=فهیمه|نام خانوادگی۱=ملک زاده|چاپ=2}}</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
این ماده در قانون ۱۲۹۰ مشابهی نداشته | این ماده در قانون ۱۲۹۰ مشابهی نداشته<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797976|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> اما مفاد این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ ذیل ماده ۴۲۰ پیش‌بینی شده بود. ۱۳۹۵۹۰ | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
آزادی گواه امری است که به گواه مربوط می‌شود بنابراین اگر دادگاه دستور خارج شدن طرفین پرونده را بدهد اما گواه با این امر مخالفت نماید یا حضور طرفین را بدون اشکال بداند به نظر می‌رسد دادگاه حق اخراج کردن طرفین را ندارد. | آزادی گواه امری است که به گواه مربوط می‌شود بنابراین اگر دادگاه دستور خارج شدن طرفین پرونده را بدهد اما گواه با این امر مخالفت نماید یا حضور طرفین را بدون اشکال بداند به نظر می‌رسد دادگاه حق اخراج کردن طرفین را ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=558452|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
عده ای معتقدند قید «می‌تواند» نشان از اختیار دادرس در عمل به این ماده می‌باشد. | عده ای معتقدند قید «می‌تواند» نشان از اختیار دادرس در عمل به این ماده می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1253228|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> و قسمت ابتدای این ماده از قواعد مخیره می‌باشد. اما قسمت انتهایی آن آمره است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=558444|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
در صورتی که دادگاه مطابق قسمت اول این ماده گواهی شهود را بدون حضور طرفین دعوا استماع کند، عمل به قسمت انتهایی ماده یعنی اعلام فوری اظهارات گواه به طرفین ضروری است. | در صورتی که دادگاه مطابق قسمت اول این ماده گواهی شهود را بدون حضور طرفین دعوا استماع کند، عمل به قسمت انتهایی ماده یعنی اعلام فوری اظهارات گواه به طرفین ضروری است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=472488|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | ||
نکته مهمی که باید به آن توجه داشت این است که قبل از شروع گواهی گواه طرفین باید حضور داشته باشند چرا که از حقوق طرفین جرح گواه بوده و به دلالت ماده ۲۳۲ ق.ا.د. م طرفین باید قبل از شروه گواهی حضور داشته باشند تا در صورت تمایل گواه را جرح نمایند. | نکته مهمی که باید به آن توجه داشت این است که قبل از شروع گواهی گواه طرفین باید حضور داشته باشند چرا که از حقوق طرفین جرح گواه بوده و به دلالت ماده ۲۳۲ ق.ا.د. م طرفین باید قبل از شروه گواهی حضور داشته باشند تا در صورت تمایل گواه را جرح نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=458612|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=472476|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | ||
== منابع: == | |||
{{پانویس}} | |||
نسخهٔ ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۷
دادگاه می‌تواند برای اینکه آزادی گواه بهتر تأمین شود گواهی او را بدون حضور اصحاب دعوا استماع نماید. دراین صورت پس از ادای گواهی بلافاصله اصحاب دعوا را از اظهارات گواه مطلع می‌سازد.
توضیح واژگان
ارتاب: در لغت به معنای شک آمده‌است در ضمن دادرسی اگر قاضی نسبت به شهود شک داشته باشد آنان را متفرق می‌سازد و پیرامون مشخصات موضوع شهادت از آن‌ها سؤال می‌کند.[۱]
پیشینه
این ماده در قانون ۱۲۹۰ مشابهی نداشته[۲] اما مفاد این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ ذیل ماده ۴۲۰ پیش‌بینی شده بود. ۱۳۹۵۹۰
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
آزادی گواه امری است که به گواه مربوط می‌شود بنابراین اگر دادگاه دستور خارج شدن طرفین پرونده را بدهد اما گواه با این امر مخالفت نماید یا حضور طرفین را بدون اشکال بداند به نظر می‌رسد دادگاه حق اخراج کردن طرفین را ندارد.[۳]
عده ای معتقدند قید «می‌تواند» نشان از اختیار دادرس در عمل به این ماده می‌باشد.[۴] و قسمت ابتدای این ماده از قواعد مخیره می‌باشد. اما قسمت انتهایی آن آمره است.[۵]
در صورتی که دادگاه مطابق قسمت اول این ماده گواهی شهود را بدون حضور طرفین دعوا استماع کند، عمل به قسمت انتهایی ماده یعنی اعلام فوری اظهارات گواه به طرفین ضروری است.[۶]
نکته مهمی که باید به آن توجه داشت این است که قبل از شروع گواهی گواه طرفین باید حضور داشته باشند چرا که از حقوق طرفین جرح گواه بوده و به دلالت ماده ۲۳۲ ق.ا.د. م طرفین باید قبل از شروه گواهی حضور داشته باشند تا در صورت تمایل گواه را جرح نمایند.[۷][۸]
منابع:
- ↑ فهیمه ملک زاده. اصطلاحات تشریحی آیین دادرسی (کیفری-مدنی). چاپ 2. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2136020
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2797976
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 558452
- ↑ علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1253228
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 558444
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 472488
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 458612
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 472476