تحولات نهاد اقدامات تأمینی و تربیتی: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ 7 categories using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
[[رده:مقالات حقوق کیفری]] | [[رده:مقالات حقوق کیفری]] | ||
[[رده:اقدامات تأمینی و تربیتی]] | [[رده:اقدامات تأمینی و تربیتی]] | ||
[[رده:مقالات منتشر شده در نشریات]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۵
تحولات نهاد اقدامات تأمینی و تربیتی نام مقاله ای از ابراهیم رجبی و محمد صادق چاووشی بوده که در دوره یازدهم شماره سی و نهم (بهار 1397) فصلنامه تحقیقات حقوقی بین المللی منتشر شده است.
چکیده
با افزایش جرایم و نارسایی روش های مقابله با آن، این اندیشه به وجود آمد که مجازات به تنهایی برای حفظ امنیت جامعه کافی نیست و باید تدابیر دیگری برای صیانت نظم اجتماع و پیشگیری از ارتکاب جرایم پیدا نمود. این امر پس از پیدایش مکتب تحققی در اواخر قرن نوزدهم و انتشار عقاید دانشمندانی چون آندیکوفری نویسنده کتب جامعه شناسی کیفری و رافائل گاروفالو صاحب کتاب جرم شناسی و سزارلمبرزو نویسنده کتاب انسان جنایتکار ، مورد توجه فراوان قرار گرفت. از نظر مکتب تحققی، مسئولیت اخلاقی که مبنای اصل مجازات می باشد، نفی می گردد و به انسان بزهکار به عنوان مریض که باید تحت درمان و معالجه قرار گیرد نگریسته می شود. بدین ترتیب چون مجازات دفاع جامعه را تأمین نمی کند، باید برای جلوگیری از زیان حالت های خطرناک، متناسب با وضع مزاجی و استعداد و منش و سوابق فرد خاطی تدابیری اندیشید تا او بهبود یافته و با اجتماع سازگار گردد؛ این تدابیر به عنوان اقدامات تأمینی و تربیتی یاد می شود. عقاید پیروان مکتب تحققی در تضارب آرا و نظریات دانشمندان خصوصاً‌پیروان مکتب های کلاسیک نو و دفاع اجتماعی جدید دچار تغییراتی شد و امروزه در عین توجه به حالت خطرناک و عوامل وقوع جرم و ضرورت اصلاح و تربیت مجرمین ، مسئله حفظ آزادی های شخصی و حرمت انسانیت و مسئولیت اخلاقی او نیز همچنان مورد عنایت می باشد.
کلیدواژه ها
- حالت خطرناک
- اقدامات تأمینی و تربیتی
- اشخاص خطرناک
- واکنش حمایتی پیشگیرانه