ماده ۳۷ قانون مبارزه با مواد مخدر: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده ۳۷ قانون مبارزه با مواد مخدر:''' (الحاقی ۱۳۷۶/۰۸/۱۷)- طول مدت بازداشت موقت بهرحال بیش از ۴ ماه نخواهد بود، چنانچه در مدت مذکور پرونده اتهامی منتهی به صدور حکم نشده باشد مرجع صادرکننده قرار، مکلف به فک و تخفیف قرار تأمین فوق می‌باشد مگر آنک...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
[[رده: مواد قانون مبارزه با مواد مخدر]] | [[رده: مواد قانون مبارزه با مواد مخدر]] | ||
== رویه های قضایی == | |||
* [[نظریه شماره 465/95/7 مورخ 1395/03/04 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[نظریه شماره 2846/95/7 مورخ 1395/11/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[نظریه شماره 2131/95/7 مورخ 1395/08/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۷
ماده ۳۷ قانون مبارزه با مواد مخدر: (الحاقی ۱۳۷۶/۰۸/۱۷)- طول مدت بازداشت موقت بهرحال بیش از ۴ ماه نخواهد بود، چنانچه در مدت مذکور پرونده اتهامی منتهی به صدور حکم نشده باشد مرجع صادرکننده قرار، مکلف به فک و تخفیف قرار تأمین فوق می‌باشد مگر آنکه جهات قانونی یا علل موجهی برای ابقاء قرار بازداشت وجود داشته باشد که در این صورت با ذکر علل و جهات مزبور قرار ابقاء می‌شود.