ماده 37 قانون نظارت بر رفتار قضات: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده ۳۷ قانون نظارت بر رفتار قضات:''' محکوم علیه می تواند نسبت به تمامی احکام محکومیت قطعی یا قطعیت یافته به مجازات درجه پنج به بالا، صادره از دادگاه عالی یا دادگاه عالی تجدیدنظر، در صورت وجود یکی از موجبات اعاده دادرسی، درخواست اعاده دادرسی...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
تبصره – جهات اعاده دادرسی در این ماده، تابع آیین دادرسی کیفری است. | تبصره – جهات اعاده دادرسی در این ماده، تابع آیین دادرسی کیفری است. | ||
* [[ماده 36 قانون نظارت بر رفتار قضات|مشاهده ماده قبلی]] | * [[ماده 36 قانون نظارت بر رفتار قضات|مشاهده ماده قبلی]] | ||
* [[ماده 38 قانون نظارت بر رفتار قضات|مشاهده ماده بعدی]] | * [[ماده 38 قانون نظارت بر رفتار قضات|مشاهده ماده بعدی]] | ||
| خط ۸: | خط ۷: | ||
{{مواد قانون نظارت بر رفتار قضات}} | {{مواد قانون نظارت بر رفتار قضات}} | ||
[[رده:مواد قانون نظارت بر رفتار قضات]] | [[رده:مواد قانون نظارت بر رفتار قضات]] | ||
== رویه های قضایی == | |||
* [[نظریه شماره 7/96/2871 مورخ 1396/11/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۱
ماده ۳۷ قانون نظارت بر رفتار قضات: محکوم علیه می تواند نسبت به تمامی احکام محکومیت قطعی یا قطعیت یافته به مجازات درجه پنج به بالا، صادره از دادگاه عالی یا دادگاه عالی تجدیدنظر، در صورت وجود یکی از موجبات اعاده دادرسی، درخواست اعاده دادرسی نماید. این درخواست حسب مورد به دادگاه عالی یا دادگاه عالی تجدیدنظر صادرکننده رأی تقدیم و در صورت تجویز اعاده دادرسی از سوی دادگاه مذکور، در همان دادگاه رسیدگی می شود.
تبصره – جهات اعاده دادرسی در این ماده، تابع آیین دادرسی کیفری است.