ماده ۴۰ قانون وکالت: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «'''ماده ۴۰ قانون وکالت:''' وکلاء نمی توانند نسبت به موضوعی که قبلا به واسطه سمت قضائی یا حکمیت در آن اظهار عقیده کتبی نموده اند قبول وکالت نمایند. {{مواد قانون وکالت}} رده: مواد قانون وکالت» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
[[رده: مواد قانون وکالت]] | [[رده: مواد قانون وکالت]] | ||
== رویه های قضایی == | |||
* [[رای دادگاه درباره وکالت در موضوعی که وکیل قبلا در مورد آن قضاوت کرده (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۰۳۰۰۱۲۱)]] | |||
* [[نظریه شماره 7/88/7951 مورخ 1388/12/22 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[نظریه شماره 7/1402/630 مورخ 1402/11/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۴
ماده ۴۰ قانون وکالت: وکلاء نمی توانند نسبت به موضوعی که قبلا به واسطه سمت قضائی یا حکمیت در آن اظهار عقیده کتبی نموده اند قبول وکالت نمایند.