ماده 16 قانون نظارت بر رفتار قضات: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۰: خط ۱۰:


۵ – استنکاف از رسیدگی و امتناع از انجام وظایف قانونی
۵ – استنکاف از رسیدگی و امتناع از انجام وظایف قانونی
* [[ماده 15 قانون نظارت بر رفتار قضات|مشاهده ماده قبلی]]
* [[ماده 15 قانون نظارت بر رفتار قضات|مشاهده ماده قبلی]]
* [[ماده 17 قانون نظارت بر رفتار قضات|مشاهده ماده بعدی]]
* [[ماده 17 قانون نظارت بر رفتار قضات|مشاهده ماده بعدی]]


== مقالات مرتبط ==
== مقالات مرتبط ==
* [[بررسی سیاست جنایی تقنینی ایران در خصوص جرایم و تخلفات انتظامی قضات]]
* [[بررسی سیاست جنایی تقنینی ایران در خصوص جرایم و تخلفات انتظامی قضات]]
* [[مبانی و تضمینات اصل قانونمندی دادرسی در نظام کیفری ایران و کنوانسیون اروپایی حقوق بشر]]
* [[مبانی و تضمینات اصل قانونمندی دادرسی در نظام کیفری ایران و کنوانسیون اروپایی حقوق بشر]]
خط ۲۱: خط ۱۹:
{{مواد قانون نظارت بر رفتار قضات}}
{{مواد قانون نظارت بر رفتار قضات}}
[[رده:مواد قانون نظارت بر رفتار قضات]]
[[رده:مواد قانون نظارت بر رفتار قضات]]
== رویه های قضایی ==
* [[نظریه شماره 7/99/281 مورخ 1399/03/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۰

ماده ۱۶ قانون نظارت بر رفتار قضات: مرتکبان هر یک از تخلفات زیر با توجه به اهمیت و شرایط ارتکاب، به یکی از مجازاتهای انتظامی درجه شش تا ده محکوم می شوند:

۱– سوء استفاده از اموال دولتی، عمومی و توقیفی

۲– خودداری از اعتبار دادن به مفاد اسناد ثبتی بدون جهت قانونی

۳– خودداری از پذیرش مستندات و لوایح طرفین و وکلاء آنان جهت ثبت و ضبط فوری در پرونده

۴– خودداری غیرموجه از عزیمت به محل خدمت در موعد مقرر یا ترک خدمت بیش از سی روز

۵ – استنکاف از رسیدگی و امتناع از انجام وظایف قانونی

مقالات مرتبط

رویه های قضایی