ماده 37 قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(اضافه کردن نظریه مشورتی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== رویه های قضایی == | == رویه های قضایی == | ||
* [[نظریه شماره 7/99/1010 مورخ 1399/07/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عنوان استخدامی روحانیون مبلغ اعزامی با حکم مأموریت رسمی سپاه]] | * [[نظریه شماره 7/99/1010 مورخ 1399/07/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عنوان استخدامی روحانیون مبلغ اعزامی با حکم مأموریت رسمی سپاه]] | ||
* [[ماده 36 قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران|مشاهده ماده قبلی]] | * [[ماده 36 قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران|مشاهده ماده قبلی]] | ||
* [[ماده 38 قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران|مشاهده ماده بعدی]] | * [[ماده 38 قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران|مشاهده ماده بعدی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۰۵
ماده ۳۷ قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران: خرید خدمت اشخاص بنا به ضرورت و برای مدت محدود، بنا به تشخیص سازمانهای استخدام کننده، بموجب آئیننامه ای خواهد بود که توسط وزارت دفاع با هم آهنگی ستاد مشترک و نیروهای سه گانه تهیه و به تصویب هیأت وزیران میرسد.