ماده 5 قانون نظام صنفی کشور: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده ۵ قانون نظام صنفی کشور:''' اصلاحی ۱۲/۰۶/۱۳۹۲ (اصلاحی ۱۲/۰۶/۱۳۹۲) - پروانه کسب: مجوزی است که طبق مقررات این قانون به منظور شروع و ادامه کسب و کار یا حرفه به صورت موقت یا دائم به فرد یا افراد صنفی برای محل مشخص یا وسیله کسب معین داده می شود. * ما...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۵ قانون نظام صنفی کشور:''' اصلاحی ۱۲/۰۶/۱۳۹۲ (اصلاحی ۱۲/۰۶/۱۳۹۲) - پروانه کسب: مجوزی است که طبق مقررات این قانون به منظور شروع و ادامه کسب و کار یا حرفه به صورت موقت یا دائم به فرد یا افراد صنفی برای محل مشخص یا وسیله کسب معین داده می شود. | '''ماده ۵ قانون نظام صنفی کشور:''' اصلاحی ۱۲/۰۶/۱۳۹۲ (اصلاحی ۱۲/۰۶/۱۳۹۲) - پروانه کسب: مجوزی است که طبق مقررات این قانون به منظور شروع و ادامه کسب و کار یا حرفه به صورت موقت یا دائم به فرد یا افراد صنفی برای محل مشخص یا وسیله کسب معین داده می شود. | ||
* [[ماده 4 قانون نظام صنفی کشور|مشاهده ماده قبلی]] | * [[ماده 4 قانون نظام صنفی کشور|مشاهده ماده قبلی]] | ||
* [[ماده 6 قانون نظام صنفی کشور|مشاهده ماده بعدی]] | * [[ماده 6 قانون نظام صنفی کشور|مشاهده ماده بعدی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۰۷
ماده ۵ قانون نظام صنفی کشور: اصلاحی ۱۲/۰۶/۱۳۹۲ (اصلاحی ۱۲/۰۶/۱۳۹۲) - پروانه کسب: مجوزی است که طبق مقررات این قانون به منظور شروع و ادامه کسب و کار یا حرفه به صورت موقت یا دائم به فرد یا افراد صنفی برای محل مشخص یا وسیله کسب معین داده می شود.