ماده ۶۲۷ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

شکستگی گردن بدون کج ‌شدن و خمیدگی آن موجب ارش است.

پیشینه

در گذشته ماده 413 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370) در خصوص کج شدن گردن بدون شکستگی وضع شده بود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

به موجب ماده فوق، یکی از موارد اخذ ارش، شکستگی گردن بدون کج شدگی یا خمیدگی آن است.حکم این ماده تابع قاعده کلی در تعیین دیات است که به موجب آن،فقدان دیه مقدر شرعی در هر یک از اعضاء یا منافع بدن، موجب اخذ ارش است. برخی اطلاق این ماده را شامل حالتی نیز می دانند که شکستگی دچار بهبودی شود. در صورت منتهای شدن شکستگی گردن به فوت مجنی علیه، برخی از نویسندگان قائل به پرداخت دیه قتل هستند.

سوابق فقهی

برخی از فقها بیان نموده اند که اگر خمیدگی گردن و نیز بسته شدن گلو اصلاح شود و نیز در فرض درمان به طوری که موجب فرو بردن لقمه یا حرکت دادن گردن به چپ و راست به زحمت باشد، دیه ای اخذ نمی گردد و تنها باید قائل به اخذ ارش بود.