ماده ۶۶۶ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

دیه ورم ‌کردن یک بیضه، دو‌ دهم دیه کامل است و اگر تورم مانع راه ‌رفتن مفید شود دیه آن هشت ‌دهم دیه کامل است.

مستندات فقهی

این ماده مستند به روایتی از حضرت علی(ع) میباشد که در کتاب ظریف آمده است. در کتاب ظریف از حضرت علی نقل شده است که "اگر مردی آسیب ببیند و دو بیضه او ورم کند دیه او چهارصد دینار است و اگر مجنی علیه به گونه ای مفید نتواند راه برود،چهار پنجم دیه نفس یعنی هشتصد دینار پرداخت میشود و اگر موجب خم شدن کمر شود،هزار دینار دیه او خواهد بود." گفتنی است هرچند روایت ظریف، ضعیف است ولی چون مشهور در این قسمت به آن عمل کرده اند و عمل مشهور جبران کننده ضعف سند است این حکم،اختیار شده است.

سوابق فقهی

در مورد دیه بیضه آیت الله خمینی معتقد هستند که دیه جنایتی که باعث ورم آنها شود چهارصد دینار است و اگر آن قدر زیاد شود که مانع راه رفتن بشود(البته راه رفتن نافع)دیه اش هشتصد دینار است که چهارپنجم خون بها است.