رای وحدت رویه شماره 668 مورخ 1383/7/14 هیات عمومی دیوان عالی کشور (اهلیت اشخاص کمتر از هجده سال تمام برای اقامه دعوی حقوقی): تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1383 using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
* [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری]] | * [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری]] | ||
== جستارهای | == جستارهای وابسته == | ||
* [[دادگاه اطفال و نوجوانان]] | * [[دادگاه اطفال و نوجوانان]] | ||
* [[دیه]] | * [[دیه]] |
نسخهٔ ۱۱ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۲۲:۵۳
ای وحدت رویه شماره ۶۶۸ مورخ ۱۳۸۳/۷/۱۴ هیات عمومی دیوان عالی کشور (اهلیت اشخاص کمتر از هجده سال تمام برای اقامه دعوی حقوقی):به موجب تبصره ذیل ماده ۲۲۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری، به جرایم اشخاص بالغ کمتر از هجده سال تمام در دادگاه اطفال، مطابق قواعد عمومی رسیدگی میشود که در اجرای مفاد این تبصره، دادگاه اطفال شخص مجرم را به پرداخت دیه محکوم نمودهاست. اجرای این حکم با توجه به اطلاق ماده ۲ قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی مصوب ۱۳۷۷ مستلزم پرداخت دیه از ناحیه محکومعلیه کیفری موصوف میباشد و میتواند طبق ماده ۳ قانون اخیرالذکر نسبت به پرداخت دیه مقرر مدعی اعسار شود، علیهذا به نظر اکثریت اعضای هیات عمومی دیوان عالی کشور، رای شعبه نوزدهم دادگاه تجدیدنظر استان تهران درحد انطباق با موارد مذکور (استماع ادعای اعسار از پرداخت محکوم به از نوع دیه) صحیح و موافق موازین قانونی تشخیص گردید. این رای مطابق ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری، برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاهها در موارد مشابه لازمالاتباع است.
مواد مرتبط
- ماده ۲۲۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری
- ماده ۲ قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی
- ماده ۳ قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی
- ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری