رای وحدت رویه شماره 613 مورخ 1375/10/18 هیات عمومی دیوان عالی کشور (ماده 31 قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1375 using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۳۱ قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب]] | * [[ماده 31 قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب|ماده ۳۱ قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب]] | ||
* [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون مربوط به وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] | * [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون مربوط به وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] | ||
نسخهٔ ۲۰ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۰۵
رای وحدت رویه شماره ۶۱۳ مورخ ۱۳۷۵/۱۰/۱۸ هیات عمومی دیوان عالی کشور (ماده ۳۱ قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب):مقصود قانونگذار از وضع ماده ۳۱ قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب مصوب ۱۳۷۳/۴/۱۵ مجلس شورای اسلامی به قرینه عبارات مذکور در آن ممانعت از تضییع حقوق افراد و جلوگیری از اجرای احکامی است که به تشخیص دادستان کل کشور مغایر قانون یا موازین شرع انور اسلام صادر شده‌است و چنین احکامی اعم است از آنکه موجب عدم دسترسی به حقوق شرعی و قانونی افراد باشد یا آنان را برخلاف حق به تادیه مال یا انجام امری مکلف نماید و خصوصیتی برای محکوم علیه در اصطلاح و رویه متداول قضایی نیست و بر این اساس مفاد کلمه محکوم علیه در ماده مزبور شامل خواهان یا شاکی که ادعای او رد شده باشد نیز می‌شود. علیهذا رای شعبه نهم دیوان عالی کشور که با این نظر مطابقت دارد صحیح و قانونی تشخیص می‌شود. این رای بر طبق ماده واحده قانون مربوط به وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸ برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم الاتباع است.
