رای وحدت رویه شماره 648 مورخ 1378/11/19 هیات عمومی دیوان عالی کشور (مرجع صالح برای نقض و ابرآم آراء صادره از دادگاههای تجدیدنظر استان): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1378 using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''رای وحدت رویه شماره ۶۴۸ مورخ ۱۳۷۸/۱۱/۱۹ هیات عمومی دیوان عالی کشور (مرجع صالح برای نقض و ابرآم آراء صادره از دادگاههای تجدیدنظر استان):'''مراد [[قانونگذار]] از ذکر جمله «... [[دادگاه تجدیدنظر]] با توجه به دلیل ابرازی، [[رای]] صادره را نقض و [[رسیدگی ماهوی]] خواهد کرد» در [[ماده ۲۳۵ قانون آیین دادرسی | '''رای وحدت رویه شماره ۶۴۸ مورخ ۱۳۷۸/۱۱/۱۹ هیات عمومی دیوان عالی کشور (مرجع صالح برای نقض و ابرآم آراء صادره از دادگاههای تجدیدنظر استان):'''مراد [[قانونگذار]] از ذکر جمله «... [[دادگاه تجدیدنظر]] با توجه به دلیل ابرازی، [[رای]] صادره را نقض و [[رسیدگی ماهوی]] خواهد کرد» در [[ماده ۲۳۵ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|تبصره ۳ ماده ۲۳۵ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری]] علی الاصول مرجعی است که نسبت به [[دادگاه]] صادرکننده رایی که اعلام اشتباه در آن شده از حیث درجه و شان عالی‌تر باشد؛ بنابراین و با توجه به این که [[دادگاه هم عرض|دادگاههای هم عرض]] حق نقض آرای صادره یکدیگر را ندارند و نظر به [[اصل ۱۶۱ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] در خصوص نظارت عالیه [[دیوان عالی کشور]] بر اجرای صحیحی قوانین در [[محکمه|محاکم]] و نظر به این که [[دیوان عالی کشور]] از این حیث مرجع نقض و [[ابرام]] است. چنانچه مرجع تجدیدنظر [[دعوا|دعوایی]] دادگاه تجدیدنظر استان باشد، مقامی که حق نقض رای صادره از این [[دادگاه]] را دارد، دیوان عالی کشور خواهد بود. بنا به مراتب [[رای]] شعبه یازدهم دیوان عالی کشور در مورد اعمال ماده ۲۳۵ قانون مزبور در حدی که متضمن نقض رای صادره از شعبه نهم دادگاه تجدیدنظراستان مازندران است منطبق با موازین قانونی تشخیص می‌شود. این رای بر طبق [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب سال ۱۳۷۸]] در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها لازم الاتباع می‌باشد. | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۲۳۵ قانون آیین دادرسی | * [[ماده ۲۳۵ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۳۵ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری]] | ||
* [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی | * [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری]] | ||
* [[اصل ۱۶۱ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] | * [[اصل ۱۶۱ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1378]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1378]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۲۰
رای وحدت رویه شماره ۶۴۸ مورخ ۱۳۷۸/۱۱/۱۹ هیات عمومی دیوان عالی کشور (مرجع صالح برای نقض و ابرآم آراء صادره از دادگاههای تجدیدنظر استان):مراد قانونگذار از ذکر جمله «... دادگاه تجدیدنظر با توجه به دلیل ابرازی، رای صادره را نقض و رسیدگی ماهوی خواهد کرد» در تبصره ۳ ماده ۲۳۵ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری علی الاصول مرجعی است که نسبت به دادگاه صادرکننده رایی که اعلام اشتباه در آن شده از حیث درجه و شان عالی‌تر باشد؛ بنابراین و با توجه به این که دادگاههای هم عرض حق نقض آرای صادره یکدیگر را ندارند و نظر به اصل ۱۶۱ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در خصوص نظارت عالیه دیوان عالی کشور بر اجرای صحیحی قوانین در محاکم و نظر به این که دیوان عالی کشور از این حیث مرجع نقض و ابرام است. چنانچه مرجع تجدیدنظر دعوایی دادگاه تجدیدنظر استان باشد، مقامی که حق نقض رای صادره از این دادگاه را دارد، دیوان عالی کشور خواهد بود. بنا به مراتب رای شعبه یازدهم دیوان عالی کشور در مورد اعمال ماده ۲۳۵ قانون مزبور در حدی که متضمن نقض رای صادره از شعبه نهم دادگاه تجدیدنظراستان مازندران است منطبق با موازین قانونی تشخیص می‌شود. این رای بر طبق ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب سال ۱۳۷۸ در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها لازم الاتباع می‌باشد.