ماده 200 قانون مجازات اسلامی 1370: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
# صاحب مال پیش از شکایت سارق را نبخشیده باشد. | # صاحب مال پیش از شکایت سارق را نبخشیده باشد. | ||
# صاحب مال پیش از شکایت مال را به سارق نبخشیده باشد. | # صاحب مال پیش از شکایت مال را به سارق نبخشیده باشد. | ||
# مال مسروق قبل از ثبوت جرم نزد قاضی، از راه خرید و مانند آن به ملک سارق در | # مال مسروق قبل از ثبوت جرم نزد قاضی، از راه خرید و مانند آن به ملک سارق در نیاید. | ||
نیاید. | |||
۵ - سارق قبل از ثبوت جرم از این گناه [[توبه]] نکرده باشد. | ۵ - سارق قبل از ثبوت جرم از این گناه [[توبه]] نکرده باشد. | ||
تبصره - حد سرقت بعد از ثبوت جرم با توبه ساقط نمی‌شود و عفو سارق جایز نیست. | تبصره - حد سرقت بعد از ثبوت جرم با توبه ساقط نمی‌شود و عفو سارق جایز نیست. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۷
در صورتی حد سرقت جاری می‌شود که شرایط زیر موجود باشد:
- صاحب مال از سارق نزد قاضی شکایت کند.
- صاحب مال پیش از شکایت سارق را نبخشیده باشد.
- صاحب مال پیش از شکایت مال را به سارق نبخشیده باشد.
- مال مسروق قبل از ثبوت جرم نزد قاضی، از راه خرید و مانند آن به ملک سارق در نیاید.
۵ - سارق قبل از ثبوت جرم از این گناه توبه نکرده باشد.
تبصره - حد سرقت بعد از ثبوت جرم با توبه ساقط نمی‌شود و عفو سارق جایز نیست.