ماده ۲۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تحقيق و بازجويي از شهود و مطلعان قبل از رسيدگي در دادگاه ، غيرعلني است . | '''ماده ۲۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری''':تحقيق و بازجويي از شهود و مطلعان قبل از رسيدگي در دادگاه ، غيرعلني است . | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
غیر علنی بودن تحقیقات از ویژگی های تفتیشی بودن تحقیقات مقدماتی است که به اقتضای آن باید تحقیقات از شهود نیز به صورت غیر علنی صورت گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4692592|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> عده ای از ظاهر این ماده چنین برداشت کرده اند که شهادت شاهد باید به صورت شفاهی بوده و نوشتن آن مجاز نیست. اما این استنباط فاقد ایراد نیست. چرا که اتفاقاً شهادت کتبی از شهادت شفاهی دقیق تر بوده و امکان انکار آن وجود ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=484468|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۱۰
ماده ۲۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری:تحقيق و بازجويي از شهود و مطلعان قبل از رسيدگي در دادگاه ، غيرعلني است .
توضیح واژگان
غیر علنی بودن را نباید با سری بودن هم معنا دانست. مقصود از غیر علنی بودن آن است که بجز متهم، شاکی، وکلای آن ها، کارشناسان و شهود و مطلعین و سایر افرادی که حضور آن ها لازم دانسته شده است، دیگر افراد حق حضور در تحقیقات مقدماتی را ندارند.[۱] البته عده ای معتقدند شهادت شهود علاوه بر غیر علنی بودن باید سری نیز باشد.[۲]
فلسفه و مبانی نظری ماده
رسیدگی در دادسرا با ید به صورت سری، غیر علنی و غیر ترافعی باشد.[۳] این ماده مبتنی بر اصول پذیرفته شده نظام های تفتیشی است که به موجب آن تحقیقات باید غیر علنی باشند. این امر البته اختصاص به شهادت شهود نداشته و امور دیگر نظیر بازجویی از متهم و شاکی و دیگر امور را نیز در بر می گیرد.[۴] این امر همچنین باعث می شود که شهود و مطلعین بدون واهمه اطلاعات خود را در میان بپذارند.[۵]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
غیر علنی بودن تحقیقات از ویژگی های تفتیشی بودن تحقیقات مقدماتی است که به اقتضای آن باید تحقیقات از شهود نیز به صورت غیر علنی صورت گیرد.[۶] عده ای از ظاهر این ماده چنین برداشت کرده اند که شهادت شاهد باید به صورت شفاهی بوده و نوشتن آن مجاز نیست. اما این استنباط فاقد ایراد نیست. چرا که اتفاقاً شهادت کتبی از شهادت شفاهی دقیق تر بوده و امکان انکار آن وجود ندارد.[۷]
منابع
- ↑ بهروز جوانمرد. فرآیند دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3886540
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 484472
- ↑ محمدصالح نقره کار. دادستان در ترازوی حقوق بشر و شهروندی. چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3669376
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 484464
- ↑ نوراله عزیزمحمدی. تحقیقات قضایی در قتل. چاپ 1. بهنامی، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3467240
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4692592
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 484468