نبوت: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «== نبوت در قانون اساسی == در اصل دوم قانون اساسی به '''نبوت''' اشاره شده است. بشر...» ایجاد کرد) |
جز (added Category:اصطلاحات قانون اساسی using HotCat) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اصطلاحات قانون اساسی]] | |||
نسخهٔ ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۹
نبوت در قانون اساسی
در اصل دوم قانون اساسی به نبوت اشاره شده است. بشر نیازمند هدایت است و این امر توسط افراد برگزیده ای که صلاحیت دریافت وحی را دارند صورت می‌گیرد. این برگزیدگان احکام و دستورات خداوند را برای سعادت بشر ابلاغ می‌کنند و به اجر می‌گذارند. معاد: ایمان به روز جراعامل مهمی است که انسان را به ملازمت تقوا و احتناب از کناه بزرگ وامی‌دارد. عدل: اعتقاد به این اصل به این معناست که خداوند هر چیز در در موضع خود قرار داده و در جهاتن کمترین انحرافی وجود ندارد. امامت: مکتب تشیع با اعتقاد به امامت پیوند خورده‌است. و این اعتقاد از تفسیر خاص سوره ۵۸ سوره نسا نشات می‌گرید که خدا می‌فرماید اطاعت کنید خدا و رسول و اولامر …[۱]
منابع
- ↑ عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه‌ها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4262208