واگذاری مدیریت: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «'''واگذاری مدیریت''' مطابق مفاد بند ح ماده 1 آیین نامه اجرایی ماده 22 قانون مدیریت خدمات کشوری به حالتی اطلاق می شود که دستگاه تمام تجهیزات، امکانات و منابع انسانی مورد نیاز برای ارائه خدمات را در اختیار موسسات مجری قرار داده و موسسات مجری با مد...» ایجاد کرد) |
جز (added Category:اصطلاحات قانون مدیریت خدمات کشوری using HotCat) |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اصطلاحات قانون مدیریت خدمات کشوری]] |
نسخهٔ ۱۷ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۰۰
واگذاری مدیریت مطابق مفاد بند ح ماده 1 آیین نامه اجرایی ماده 22 قانون مدیریت خدمات کشوری به حالتی اطلاق می شود که دستگاه تمام تجهیزات، امکانات و منابع انسانی مورد نیاز برای ارائه خدمات را در اختیار موسسات مجری قرار داده و موسسات مجری با مدیریت صحیح و اثربخش مجموعه خدمات موردنظر دستگاه اجرایی را اداره می کنند و دستگاه اجرایی هزینه خدمات مدیریتی موسسات مجری را پرداخت می کند.
طی بند ج ماده 88 قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت نیز به این روش با عنوان واگذاری اداره امور تحت مسئولیت دستگاه های اجرایی به اشخاص حقیقی و حقوقی مقرر در قانون و در چارچوب ضوابط دستگاه واگذارنده با حفظ مالکیت دولتی اشاره شده است.[۱]
منابع
- ↑ یداله حبیبی. شرحی بر فصول قانون مدیریت خدمات کشوری. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6321208