آماده به خدمت: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
2- حذف پست سازمانی کارمندان | 2- حذف پست سازمانی کارمندان | ||
3- نبود پست سازمانی بعد از اتمام مأموریت یا مرخصی بدون حقوق<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اداری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6321104|صفحه=|نام۱=ابراهیم|نام خانوادگی۱=موسی زاده|چاپ=2}}</ref> | 3- نبود پست سازمانی بعد از اتمام مأموریت یا مرخصی بدون حقوق<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اداری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6321104|صفحه=|نام۱=ابراهیم|نام خانوادگی۱=موسی زاده|چاپ=2}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۹ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۳
آماده به خدمت یکی از حالاتی است که کارمند رسمی از خدمت در دستکاه های اجرایی منتزع و منفک می شود. به موجب ماده 122 قانون مدیریت خدمات کشوری، کارمندان رسمی دستگاه های اجرایی در یکی از حالات زیر به صورت آماده به خدمت که مدت آن حداکثر یک سال خواهد بود در می آیند:[۱]
1- انحلال دستگاه اجرایی مربوطه
2- حذف پست سازمانی کارمندان
3- نبود پست سازمانی بعد از اتمام مأموریت یا مرخصی بدون حقوق[۲]
منابع
- ↑ ماده 122 قانون مدیریت خدمات کشوری
- ↑ ابراهیم موسی زاده. حقوق اداری. چاپ 2. دادگستر، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6321104