ماده 32 قانون مالیات های مستقیم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Javad صفحهٔ ماده ۳۲ قانون مالیات های مستقیم را به ماده 32 قانون مالیات های مستقیم که تغییرمسیر بود منتقل کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۲۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۲

(منسوخه 31/04/1394)- مأخذ ارزیابی املاک اعم از عرصه یا اعیان ارزش معاملاتی ملک با رعایت تبصره (1) ماده (59) این قانون در زمان فوت بوده و مأخذ ارزیابی سایر اموال و حقوق مالی متوفی ارزش آنها در تاریخ فوت خواهد بود.

تبصره 1 - اثاث البیت محل سکونت از نظر مالیاتی جزء ماترک متوفی محسوب نخواهد شد.

تبصره 2 (منسوخه 27/11/1380)- در مورد ساختمان هایی که با توجه به نوع مصالح یا طرز معماری خاص دارای ارزش فوق العاده هستند ارزش معاملاتی اعیانی ملاک نبوده و اداره امور مالیاتی مکلف است در این مورد و همچنین در ارزیابی جواهر و اشیاء نفیس از نظر کارشناس یا کارشناسان و متخصص یا متخصصین ذیربط استفاده کند.

تبصره 3 - در مواردی که منفعت مال مورد وصیت یا نذر واقع میشود و همچنین در حبس چنانچه پس از انقضای مدت اصل مال عاید وراث شود ارزش مال مورد وصیت و نذر و حبس به تاریخ حین الفوت مورث یا رعایت مسلوب المنفعه بودن آن تقویم و به سهم الارث وراثی که مال عاید آنها میشود اضافه و مشمول مالیات بر ارث خواهد بود.

تبصره 4 (منسوخه 07/02/1371)- حقوق ناشی از عقود اجاره به شرط تملیک با بانکها نسبت به عرصه و اعیان املاک بر اساس ارزش معاملاتی حین الفوت متوفی محاسبه خواهد شد.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

رویه قضایی

شورای عالی مالیاتی در رأی شماره 30/4/4916 مورخ 1370/4/4 در خصوص چگونگی ارزیابی حقوق استیجاری عرصه ملک متوفی که عرصه آن موقوفه و استیجاری بوده است دو نظر مطرح می کند:1- رعایت ماده 32 قانون با اتخاذ قرینه از مقررات فصل مالیات بر درآمد و تقویم حقوق استیجاری عرصه معادل اریش معاملاتی عرصه ملک در زمان فوت 2- رعایت قسمت اخیر ماده 32 و تقویم حقوق استیجاری بر اساس ارزش روز. [۱]

منابع

  1. سعید سراجی. حقوق مالیاتی در رویه قضایی. چاپ 1. اشکان، 1399.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6404052