ماده ۲۹ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۲۹ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان''': [[مرجع قضایی|مراجع قضائی]] میتوانند ضمن رسیدگی به شکایت [[شاکی خصوصی]] نسبت به جلوگیری از نشر و پخش و عرضه [[اثر|آثار]] مورد شکایت و ضبط آن دستور لازم به [[ضابط دادگستری|ضابطین دادگستری]] بدهند. | '''ماده ۲۹ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان''': [[مرجع قضایی|مراجع قضائی]] میتوانند ضمن رسیدگی به شکایت [[شاکی خصوصی]] نسبت به جلوگیری از نشر و پخش و عرضه [[اثر|آثار]] مورد شکایت و ضبط آن دستور لازم به [[ضابط دادگستری|ضابطین دادگستری]] بدهند. | ||
==مواد مرتبط== | |||
==مطالعات تطبیقی== | |||
==فلسفه و مبانی نظری ماده== | |||
==نکات توضیحی تفسیری دکترین== | |||
==نکات توضیحی== | |||
==انتقادات== | |||
==مصادیق و نمونه ها== | |||
==منابع== | |||
نسخهٔ ۱ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۳
ماده ۲۹ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان: مراجع قضائی میتوانند ضمن رسیدگی به شکایت شاکی خصوصی نسبت به جلوگیری از نشر و پخش و عرضه آثار مورد شکایت و ضبط آن دستور لازم به ضابطین دادگستری بدهند.