ماده ۱۵۰ قانون دریایی ایران مصوب ۱۳۴۳: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 150 قانون دریایی ایران مصوب 1343 را به ماده ۱۵۰ قانون دریایی ایران مصوب ۱۳۴۳ منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
در زمان توقف غذا و مسکن کارکنان کشتی جز و خسارات وارده محسوب میگردد . | در زمان توقف غذا و مسکن کارکنان کشتی جز و خسارات وارده محسوب میگردد . | ||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[تحریم به مثابه قوه قاهره با تأکید بر تحلیل رویه قضایی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۲۶
آثار قوه قهریه ( فرس ماژور )
الف - در صورتیکه کشتی نتواند بعلت قوه قهریه از بندر خارج شود قرارداد اجاره برای مدت متعارف بقوت خود باقی میماند و خسارات ناشی از تأخیر در حرکت کشتی قابل مطالبه نخواهد بود .
ب - در صورتیکه کشتی برای مدتی معلوم و یا برای سفر معینی بمبلغ مشخص اجاره شده باشد و ضمن مسافرت بعلت قوه قهریه متوقف شود هیچگونه مال الاجاره اضافی نسبت بمدتی که کشتی متوقف شده است تعلق نخواهد گرفت .
در زمان توقف غذا و مسکن کارکنان کشتی جز و خسارات وارده محسوب میگردد .