ماده 54 قانون حمایت خانواده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 54 قانون حمایت خانواده مصوب 1391''': هرگاه مسؤول حضانت از انجام تكاليف مقرر خودداري كند يا مانع ملاقات طفل با اشخاص ذي حق شود، براي بار اول به پرداخت جزاي نقدي درجه هشت و در صورت تكرار به حداكثر مجازات مذكور محكوم مي شود. | '''ماده 54 قانون حمایت خانواده مصوب 1391''': هرگاه مسؤول [[حضانت]] از انجام تكاليف مقرر خودداري كند يا مانع ملاقات طفل با اشخاص ذي حق شود، براي بار اول به پرداخت جزاي نقدي درجه هشت و در صورت تكرار به حداكثر مجازات مذكور محكوم مي شود. | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده 1174 قانون مدنی]] | |||
== پیشینه == | |||
پیش از ماده 54 [[قانون حمایت خانواده]] مصوب 1391، ابتدا ماده 14 قانون حمایت خانواده مصوب 1353<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری خانواده (بودها و بایدها)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5054232|صفحه=|نام۱=لیلاسادات|نام خانوادگی۱=اسدی|چاپ=1}}</ref> و سپس ماده 632 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 به جرم امتناع از انجام وظایف مربوط به حضانت و ملاقات طفل با اشخاص ذی حق پرداخته بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق خانواده (جلد اول) (نکاح و انحلال آن)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1141448|صفحه=|نام۱=سیدمهدی|نام خانوادگی۱=جلالی|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
برای تحقق جرم امتناع از حضانت، حضانت باید یا به حکم قانون یا به حکم دادگاه به شخص، سپرده شده باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری خانواده (بودها و بایدها)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5054036|صفحه=|نام۱=لیلاسادات|نام خانوادگی۱=اسدی|چاپ=1}}</ref> جرم مذکور در ماده 54 قانون حمایت خانواده، [[جرم مطلق]] است و نیازی به تحقق نتیجه ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری خانواده (بودها و بایدها)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5054220|صفحه=|نام۱=لیلاسادات|نام خانوادگی۱=اسدی|چاپ=1}}</ref> جرم امتناع از حضانت با ترک فعل محقق می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری خانواده (بودها و بایدها)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5053892|صفحه=|نام۱=لیلاسادات|نام خانوادگی۱=اسدی|چاپ=1}}</ref> | |||
برای تحقق جرم امتناع از ملاقات کودک، باید [[حق ملاقات با کودک|حق ملاقات]] برای شخص باشد تا امتناع از ملاقات را بتوان جرم شمرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری خانواده (بودها و بایدها)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5054316|صفحه=|نام۱=لیلاسادات|نام خانوادگی۱=اسدی|چاپ=1}}</ref> | |||
== انتقادات == | |||
ماده 54 قانون حمایت خانواده جرم امتناع از حضانت را منحصر به حضانت کنندگان قرار داده است. محدود کردن جرم به والدین، در عمل با مشکلاتی مواجه است زیرا در این صورت کسانی که به دلایلی چون حکم [[سرپرستی کودک|سرپرستی]] مسئول نگهداری از کودک هستند از شمول ماده خارج می شوند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری خانواده (بودها و بایدها)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5053924|صفحه=|نام۱=لیلاسادات|نام خانوادگی۱=اسدی|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۹
ماده 54 قانون حمایت خانواده مصوب 1391: هرگاه مسؤول حضانت از انجام تكاليف مقرر خودداري كند يا مانع ملاقات طفل با اشخاص ذي حق شود، براي بار اول به پرداخت جزاي نقدي درجه هشت و در صورت تكرار به حداكثر مجازات مذكور محكوم مي شود.
مواد مرتبط
پیشینه
پیش از ماده 54 قانون حمایت خانواده مصوب 1391، ابتدا ماده 14 قانون حمایت خانواده مصوب 1353[۱] و سپس ماده 632 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 به جرم امتناع از انجام وظایف مربوط به حضانت و ملاقات طفل با اشخاص ذی حق پرداخته بود.[۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
برای تحقق جرم امتناع از حضانت، حضانت باید یا به حکم قانون یا به حکم دادگاه به شخص، سپرده شده باشد.[۳] جرم مذکور در ماده 54 قانون حمایت خانواده، جرم مطلق است و نیازی به تحقق نتیجه ندارد.[۴] جرم امتناع از حضانت با ترک فعل محقق می شود.[۵]
برای تحقق جرم امتناع از ملاقات کودک، باید حق ملاقات برای شخص باشد تا امتناع از ملاقات را بتوان جرم شمرد.[۶]
انتقادات
ماده 54 قانون حمایت خانواده جرم امتناع از حضانت را منحصر به حضانت کنندگان قرار داده است. محدود کردن جرم به والدین، در عمل با مشکلاتی مواجه است زیرا در این صورت کسانی که به دلایلی چون حکم سرپرستی مسئول نگهداری از کودک هستند از شمول ماده خارج می شوند.[۷]
منابع
- ↑ لیلاسادات اسدی. حقوق کیفری خانواده (بودها و بایدها). چاپ 1. میزان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5054232
- ↑ سیدمهدی جلالی. حقوق خانواده (جلد اول) (نکاح و انحلال آن). چاپ 1. خرسندی، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1141448
- ↑ لیلاسادات اسدی. حقوق کیفری خانواده (بودها و بایدها). چاپ 1. میزان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5054036
- ↑ لیلاسادات اسدی. حقوق کیفری خانواده (بودها و بایدها). چاپ 1. میزان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5054220
- ↑ لیلاسادات اسدی. حقوق کیفری خانواده (بودها و بایدها). چاپ 1. میزان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5053892
- ↑ لیلاسادات اسدی. حقوق کیفری خانواده (بودها و بایدها). چاپ 1. میزان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5054316
- ↑ لیلاسادات اسدی. حقوق کیفری خانواده (بودها و بایدها). چاپ 1. میزان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5053924