رویکرد حقوقی در پیشگیری و مبارزه با موبینگ (آزار روانی) در روابط کار: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''رویکرد حقوقی در پیشگیری و مبارزه با موبینگ (آزار روانی) در روابط کار''' نام مقاله ای است از مقصود عبادی بشیر که در شماره دو دوره پنجاه و دو (تابستان 1401) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است. == چکیده == یکی از مشکلات موجود در...» ایجاد کرد) |
(+ 6 categories using HotCat) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
* [[ماده 31 منشور حقوق بنیادین اتحادیه اروپا]] | * [[ماده 31 منشور حقوق بنیادین اتحادیه اروپا]] | ||
* [[ماده 95 قانون کار]] | * [[ماده 95 قانون کار]] | ||
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1401]] | |||
[[رده:مقالات فصلنامه مطالعات حقوق عمومی]] | |||
[[رده:مقالات شماره دو دوره پنجاه و دو فصلنامه مطالعات حقوق عمومی]] | |||
[[رده:مواد قرمز]] | |||
[[رده:مقالات حقوق بین الملل]] | |||
[[رده:مقالات مقصود عبادی بشیر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۰
رویکرد حقوقی در پیشگیری و مبارزه با موبینگ (آزار روانی) در روابط کار نام مقاله ای است از مقصود عبادی بشیر که در شماره دو دوره پنجاه و دو (تابستان 1401) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
یکی از مشکلات موجود در عرصة روابط میان کارگران و کارفرمایان و نیز میان کارگران با همدیگر، پدیدة موبینگ است. در این مقاله که به روش توصیفی- تحلیلی پدیدة موبینگ بررسی شد، روشن شد که موبینگ به مجموعه فعالیت‌های آزاردهنده اعم از تهدید و تحقیر اطلاق می‌شود که به قصد به ستوه آوردن و دور کردن کارگر قربانی از کارگاه انجام می‌گیرد و آسیب‌های روحی و جسمی شدیدی به وی وارد می‌کند و هزینه‌های فردی و جمعی هنگفتی را به‌بار می‌آورد که مبارزه با آن را ضروری می‌نماید. در نظام حقوقی ایران اگرچه بر مبنای احترام به کرامت و حیثیت انسانی، تعهد کارفرما بر حفظ سلامت کارگر و اصل آزادی اشتغال، مبارزه با این پدیده توجیه‌پذیر است، اما در مقررات موضوعه ضمانت اجرای خاصی برای آن پیش‌بینی نشده است. ازاین‌رو تا زمان تدوین مقررات ویژه، براساس قواعد عمومی مسئولیت مدنی و کیفری عامل آزار روانی قابل تعقیب است، اما این امر برای حمایت از کارگر قربانی وافی به مقصود نیست.
کلیدواژه‌ها
- آزار روانی
- ایمنی
- سلامت
- کارگر
- موبینگ