ماده ۳۴ قانون تامین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۳ توسط Somaye.takaloo (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 34 قانون تامین اجتماعی: در صورتي كه بيمه شده براي دو يا چند كارفرما كار كند هر يك از كارفرمايان مكلفند به نسبت مزد يا حقوقي كه مي‌ پردازند حق بيمه سهم ‌بيمه شده را از مزد يا حقوق او كسر و به انضمام سهم خود به سازمان پرداخت نمايند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

منظور این ماده کارگران یا بیمه شدگانی هستند که در طول شبانه روز ( یا هفته و...) در چند جا و نزد چند کارفرما کار می کنند و در همه کارگاه هایی که شاغل هستند ممکن است مشمول قانون تامین اجتماعی باشند.[۱] در مورد حق بیمه این افراد چند نکته باید لازم به ذکر است. نخست اینکه هر یک از کارفرما یان باید حق بیمه را با رعایت حداقل دستمزد قانونی کسر کنند. دیگر اینکه در نهایت دریافتی از همه کارفرمایان تا سقف حداکثر حقوق تعیین شده توسط شورای عالی تامین اجتماعی مشمول کسر حق بیمه است و چنانچه دریافتی کارگر از یک یا چند کارفرما به حداکثر معین شده برسد از مازاد آن حق بیمه کسر نخواهد شد.[۱]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ کورش استوارسنگری. حقوق تأمین اجتماعی. چاپ 3. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3598748