کفر

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو


کافر در لغت، به معنی فرد انکار کننده آمده‌است، در فقه و مفهوم حقوقی نیز به شخصی گفته می‌شود که منکر ایمان به خداست.[۱]

اقسام کافر

کافر حربی، کافری است که هیچ‌یک از مذاهب اسلام، یهودیت، مسیحیت و زرتشتی را نپذیرفته‌است. کفار ذمی نیز کفاری هستند که از آنان تحت عنوان «کتابی» نیز یاد شده‌است و یهودیان، مسیحیان، زرتشتیان، صائبین را در بر می‌گیرند،[۲]جان و مال و عرض این دسته از کفار، تحت شرایطی در ذمه اسلام قرار دارد.[۳]

وقف بر کافر

وقف بر کافر ذمی صحیح بوده، اما وقف بر کافر حربی محل تأمل است.[۴]

منابع

  1. عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 707596
  2. عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 707580
  3. ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی. چاپ 5. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 669580
  4. عبداله کیایی. قانون مدنی و فتاوای امام خمینی (جلد اول). چاپ 1. سمت، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 37360