ماده 16 قانون تجارت الکترونیکی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 16 قانون تجارت الکترونیکی: هر «‌داده پیام»ی که توسط شخص ثالث مطابق با شرایط ماده (11) این‌ قانون ثبت و نگهداری می‌شود، مقرون به صحت است.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

داده پیام: هر نمادی از واقعه، اطلاعات یا مفهوم است که با وسایل الکترونیکی، نوری یا فناوری های جدید اطلاعات تولید، ارسال، دریافت، ذخیره یا پردازش می شود.[۱]

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

مطابق این ماده،اصل صحت بر داده پیام هایی که توسط شخص ثالث، مطابق قانون، ثبت و نگهداری می شود، حاکم است.[۲]

نکات توضیحی

امضای الکترونیکی از ان جهت در حقوق تجارت الکترونیکی اهمیت دارد که اولا همانطوری که در بحث احراز هویت طرفین قرارداد در محیط سایبر بیان گردید یکی از مواردی است که انتساب امضا را، به لحاظ وجود مرجع گواهی به طرف قرارداد، می توان احراز کرد از طرفی در جهت ادله اثبات دعوی به عنوان یک داده پیام یکی از ادله اثبات دعوی است ان هم با نگاهی نو در بحث تجارت الکترونیکی به نحوی که در دو بند «ی» و «ک» ماده 2 قانون تجارت الکترونیکی و فصل های اول و دوم از مبحث سوم که مربوط به داده پیام مطمئن است، از مواد 10 تا 16 را به بحث امضا تخصیص داده است. بنابراین در اینجا نسبت به ان بحث خواهد شد. ابتدا با توجه به اشاره به ادله اثبات دعوی به طور مختصر موارد ادله اثبات دعوی در حقوق میانی یاد اوری می گردد.[۳]

منابع

  1. محبوبه عبدالهی. دلیل الکترونیکی در نظام ادله اثبات دعوی. چاپ 1. خرسندی، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6487048
  2. مهراب داراب پور. قواعد عمومی( حقوق تجارت و معاملات بازرگانی). چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2829048
  3. قواعد حقوق تجارت الکترونیک. چاپ 3. جنگل، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2330304