ماده 16 قانون تجارت الکترونیکی

ماده 16 قانون تجارت الکترونیکی: هر «‌داده پیام»ی که توسط شخص ثالث مطابق با شرایط ماده (11) این‌ قانون ثبت و نگهداری می‌شود، مقرون به صحت است.

مواد مرتبط

• ماده 11 قانون تجارت الکترونیکی

توضیح واژگان

داده پیام: هر نمادی از واقعه، اطلاعات یا مفهوم است که با وسایل الکترونیکی، نوری یا فناوری های جدید اطلاعات تولید، ارسال، دریافت، ذخیره یا پردازش می شود.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

مطابق این ماده،اصل صحت بر داده پیام هایی که توسط شخص ثالث، مطابق قانون، ثبت و نگهداری می شود، حاکم است.

پذیرش، ارزش اثباتی، سوابق الکترونیکی و امضای الکترونیکی مطمئن در مواد 12-16 قانون تجارت الکترونیکی ایران پیش بینی شده است.

نکات توضیحی

امضای الکترونیکی از ان جهت در حقوق تجارت الکترونیکی اهمیت دارد که اولا همانطوری که در بحث احراز هویت طرفین قرارداد در محیط سایبر بیان گردید یکی از مواردی است که انتساب امضا را، به لحاظ وجود مرجع گواهی به طرف قرارداد، می توان احراز کرد از طرفی در جهت ادله اثبات دعوی به عنوان یک داده پیام یکی از ادله اثبات دعوی است ان هم با نگاهی نو در بحث تجارت الکترونیکی به نحوی که در دو بند «ی» و «ک» ماده 2 قانون تجارت الکترونیکی و فصل های اول و دوم از مبحث سوم که مربوط به داده پیام مطمئن است، از مواد 10 تا 16 را به بحث امضا تخصیص داده است. بنابراین در اینجا نسبت به ان بحث خواهد شد. ابتدا با توجه به اشاره به ادله اثبات دعوی به طور مختصر موارد ادله اثبات دعوی در حقوق میانی یاد اوری می گردد.

مطابق ماده 16 قانون تجارت الکترونیکی، هر سابقه الکترونیکی مطمئنی که با لحاظ شرایط مقرر در ماده 11 قانون تجارت الکترونیکی ثبت و نگهداری شود محمول یا مقرون به صحت است.