ماده ۵۲۰ قانون مدنی

در مزارعه، جایز است شرط شود که یکی از دو طرف علاوه بر حصه‌ای از حاصل، مال دیگری نیز به طرف مقابل بدهد.

توضیح واژگان

مزارعه یعنی قراردادی معاوضی و خاص، بین دو یا چند نفر در رابطه با زمین زراعی، در برابر سهم مشخصی از محصول آن.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اگر طرفین شرط نمایند که عامل، علاوه بر حصه معین خود از ذرع، مستحق میزان معینی از کالای دیگر، نظیر روغن، مرغ و تخم مرغ باشد؛ همانطور که در برخی مناطق ایران رایج است؛ درج چنین شرطی، به دلیل اینکه در دسته شروط باطل قرار نمی گیرد؛ اشکالی ندارد.

مقررات عمومی وفای به عهد، مؤید اعتبار حکم این ماده است.

حکم این ماده، مخالفتی با ذات مزارعه ندارد.

مستندات فقهی

این ماده، مطابق با نظر مشهور فقها وضع گردیده است.