قانون اجرای احکام مدنی

قانون اجرای احکام مدنی مجموعه ای از مقررات و احکام ناظر بر اجرای آرای مراجع قضایی و سایر مراجعی است که اجرای آرای آنها به قسمت اجرای احکام دادگاه هاست. قانون اجرای احکام مدنی که اکنون لازم الاجراست در تاریخ 1356/8/1 توسط مجلس سنا و مجلس شورای ملی تصویب گردید که دارای 180 ماده و 8 تبصره است و تقریبا اولین قانون مجزا و جامع راجع به اجرای احکام مدنی است.

سیر تحول و تدوین قانون اجرای احکام مدنی

1.قانون اصول محاکمات حقوقی

این قانون در تاریخ 1290/8/18 در 812 ماده تصویب شد که باب ششم آن در اجرای احکام عدلیه بود و تقریبا 151 ماده یعنی از ماده 599 تا 749 به اجرای احکام مدنی تخصیص یافته بود.

2.قانون اصول تشکیلات عدلیه

این قانون در مورخ 1307/4/27 به تصویب رسید که 17 ماده آن به اجرای احکام مدنی تخصیص یافته بود

3.قانون تسریع محاکمات

این قانون در تاریخ 1309/4/3 به تصویب رسیده که دارای 77 ماده بوده و 11 ماده از مواد آن یعنی مواد 52 تا 62 به اجرای احکام مدنی تخصیص یافته بود.

4.قانون اجرای احکام مدنی

این قانون در مورخ 1356/8/1 و در 180 ماده و 8 تبصره به تصویب رسید که هم اکنون نیز لازم الاجراست.

قوانین و مقررات مرتبط

1.قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1379

مواردی در این قانون وجود دارد که دارای مرحله اجرا می‌باشد اگرچه حکم محسوب نشود از جمله؛