ماده ۶۷۰ قانون مدنی

در صورتی که دو نفر به نحو اجتماع، وکیل باشند به موت یکی از آن‌ها وکالت دیگری باطل می‌شود.

نکات توضیحی، تفسیری دکترین

به نظر می رسد، فوت یک وکیل از موجبات انتفاء وکالت نباشد زیرا در این مرحله وکیل دیگر توانایی انجام امر وکالت را ندارد و به همین جهت است که چنانچه موکل شخص دیگری را جایگزین متوفی کند، آن ها می توانند مجتمعا این کار را انجام دهند. بنابراین در صورت فوت یکی از وکلا، عمل وکیل دیگر که منفردا اقدام به انجام امور کند باطل خواهد بود نه اینکه عقد وکالت باطل باشد. البته این نظر مخالفانی دارد که معتقد هستند در این صورت، خود عقد وکالت باطل یا منحل شده است. حال اگر یکی از وکلا زنده ولی غایب باشد، باز هم وکیل دیگر نمی تواند اعمال وکالت کند. حتی حاکم نیز نمی تواند به جای وکیل غایب، ضم امین کنید. زیرا موکل رشید و جایز التصرف است. در زمانی که موکل یکی از وکلا را عزل کند و نتوان از قرائت جنین استباط کرد که مقصود موکل از عزل یکی از وکلا، دادن وکالت به شخص دیگری باشد، وکالت از بین می رود زیرا شرط بقای وکالت "اجتماع" بوده که دیگر از بین رفته است.

مستندات فقهی

چنانچه وکالت به نحو "مجتمعا" شرط شود، زمانی که یکی از وکیلان فوت کند، وکالت باطل خواهد بود زیرا یک امر مرکب با از بین رفتن یک جزئش، خودش هم از بین می رود. بنابراین با از بین رفتن شرط، مشروط نیز از بین می رود.

انتقادات

تصریح این ماده فقط بر "فوت" یکی از وکلا است و درباره مواردی مثل "حجر" و "عزل" بحثی مطرح نکرده است.