ماده ۶۷۲ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)
هرگاه مدیر تصفیه در امر رسیدگی به ورشکستگی بین طلبکاران و تاجر ورشکسته مستقیماً یا مع الواسطه از طریق عقد قرارداد یا به طریق دیگر تبانی نماید به شش ماه تا سه سال حبس و یا به جزای نقدی از سه تا هیجده میلیون ریال محکوم می گردد.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
عنصر مادی این جرم، تبانی مدیر تصفیه با طلبکاران یا تاجر ورشکسته یا دیگران میباشد که میتواند مستقیم یا با واسطه صورت بگیرد.[۱]جرم موضوع این ماده، مطلق و نیازی به به دست آمدن نتیجه نیست.[۲]علاوه بر این، جرم صرفا از طریق مدیر تصفیه قابل ارتکاب است و طرف تبانی را نمیتوان مشمول مقررات این ماده دانست. [۳]
سوء نیت عام و «قصد اضرار به دیگری» به عنوان سوء نیت خاص (هرچند منجر به این نتیجه نشود)، عنصر معنوی این جرم است، همچنین نفع مرتکب در اینجا مطرح نیست.[۴]
دکترین معتقد است با وضع این ماده از قانون مجازات باید قائل به نسخ ماده 556 قانون تجارت بود، دراین ماده قانونگذار حداکثر مجازات حبس مدیر تصفیه را 3 سال در نظر گرفته و مجازات او را تشدید نموده است اما در عین حال قاضی را مخیر میکند که به جای این مجازات، جزای نقدی سبکی تعیین کند که این شیوه جدیدی در قانونگذاری قلمداد میشود.[۵]،[۶]
مواد مرتبط
ماده 24 قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی مصوب 1318
ماده 268 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347
ماده 268 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347
منابع
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 609708
- ↑ سیدمهدی حجتی و مجتبی باری. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. دادستان و میثاق عدالت، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1431036
- ↑ سیدمهدی حجتی و مجتبی باری. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. دادستان و میثاق عدالت، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1431032
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 609716
- ↑ ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه امور ورشکسته). چاپ 13. سمت، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2268256
- ↑ علیرضا محمدزاده وادقانی. حقوق تجارت (قسمت چهارم) (ورشکستگی و تصفیه). چاپ 1. مجد، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3733424