ماده ۶۱۶ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۶۱۶ قانون آیین دادرسی کیفری(الحاقي 08/07/1393): هر گاه ابلاغ احضاريه به علت معلوم نبودن محل اقامت متهم ممكن نباشد و اين امر به طريق ديگري هم مقدور نباشد با موافقت رئيس سازمان قضائي استان يا معاون وي ، متهم يك نوبت به وسيله يكي از روزنامه هاي كثيرالانتشار كشوري يا محلي و با درج مهلت يك ماه از تاريخ نشر آگهي ، احضار مي شود ، چنانچه متهم پس از انقضاي مهلت مقرر حضور نيابد ، رسيدگي طبق مقررات ادامه مي يابد .

تبصره ماده 616(الحاقي 1393/07/08) :در جرم فرار از خدمت ، ابلاغ احضاريه به آخرين نشاني محل اقامت متهم كه در پرونده كارگزيني وي موجود است ، ابلاغ قانوني محسوب مي شود و رسيدگي بر طبق مقررات و بدون رعايت تشريفات نشر آگهي ادامه مي يابد .

توضیح واژگان

منظور از عبارت "و این امر به طرق دیگری هم مقدور نباشد" در متن ماده فوق ، این است که ابلاغ احضاریه به طرق قانونی صورت گرفته باشد به گونه ای که با وجود معلوم نبودن محل اقامت متهم ، مانعی برای آن ایجاد نگردد. لذا با توجه به این ماده می توان گفت منظور از عبارت مذکور هم ابلاغ قانونی با روش های پیش بینی شده در قانون و هم ابلاغ قانونی به صورت اتفاقی (مثل حضور اتفاقی در شعبه و اطلاع از ابلاغیه) است.[۱]

منابع

  1. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید). چاپ 12. شهردانش، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278964