ماده ۳۸۱ قانون تجارت

ماده 381 قانون تجارت:اگر عدل‌بندی عیب ظاهر داشته و متصدی حمل و نقل مال را بدون قید عدم مسئولیت قبول کرده باشد مسئول آواری خواهد بود.

توضیح واژگان

تعهد عدم مسئولیت که از مصادیق شرط برائت است را دارای عناصر ذیل دانسته اند:

1-وقوع یک قرارداد مالی

2-شرط ضمن عقد مبنی بر عدم تعهد متعهد در فرض تخلف از انجام تعهد. از شرط فوق تحت عنوان شرط برائت از ضمان نیز یاد شده است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

عده ای شرط عدم مسئولیت را در قرارداد حمل و نقل برای متصدی حمل و نقل پذیرفته است. مگر اینکه محموله شکستنی بوده و متصدی با علم به جنس محموله، مراقبت لازم را در جابجایی آن نکند. چرا که چنین مسئولیتی را باید مسئولیت ناشی از یک تقصیر عمدی یا سنگین دانست که مسئولیتی غیر قراردادی تلقی می شود. لذا اگرچه عدل بندی مناسب از وظایف فرستنده کالا است، اما بر اساس ماده فوق در فرضی که متصدی حمل و نقل با علم به عدل بندی نامناسب مسئولیت حمل و نقل را به عهده بگیرد، باید او را مسئول خسارات وارده دانست.

عده ای از ماده فوق چنین استنباط کرده اند که اگرچه تقصیر ارسال کننده می تواند علت معافیت متصدی حمل و نقل باشد، اما اگر علاوه بر تقصیر او متصدی نیز مرتکب تقصیری شده باشد به نحوی که در صورت عدم وقوع این تقصیر خسارتی هم واقع نمی شد، باید متصدی را مسئول دانست. اما چنانچه هر کدام به اندازه ای مشخص در وقع خسارت نقش داشته باشند، مسئولیت آن ها را نیز باید به نسبت تقصیرشان تقسیم کرد.