نقش رویه بعدی دولت‌ها در تفسیر معاهدات: نقد رأی دیوان بین‌المللی دادگستری در قضیه «اجرای موافقت‌نامه موقت 13 سپتامبر 1995»

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۷ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

نقش رویه بعدی دولت‌ها در تفسیر معاهدات: نقد رأی دیوان بین‌المللی دادگستری در قضیه «اجرای موافقت‌نامه موقت 13 سپتامبر 1995» نام مقاله ای از سید علی سادات اخوی است که در شماره یک دوره 45 (فروردین 1394) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی منتشر شده است.

چکیده

طبق کنوانسیون 1969 وین درباره حقوق معاهدات، یکی از مواردی که به هنگام تفسیر معاهدات می‎توان بدان استناد کرد رویه بعدی دولت‌های طرف معاهده است. قدیمی‌شدن بسیاری از معاهدات بین المللی و مطابقت‌نداشتنِ آن‌ها با شرایط روز موجب شده است که موضوع رویه بعدی دولت‌ها و نقش آن در اجرای منعطف معاهدات بیش از پیش مطرح شود. کمیسیون حقوق بین الملل و همچنین محاکم بین المللی در سال‌های اخیر به این موضوع توجه خاصی کرده‌اند. یکی از جدیدترین آرایی که به رویه بعدی دولت‌ها برای تفسیر معاهده استناد کرده است رأی دیوان بین‌المللی دادگستری در اواخر سال 2011 در قضیه «اجرای موافقت‎نامة موقت 13 سپتامبر 1995» است. هدف پژوهش حاضر بررسی میزان هماهنگی رأی دیوان در پرونده ‎یادشده با مقررات کنوانسیون 1969 وین درباره نقش رویه بعدی دولت‌ها در تفسیر معاهدات است.

کلیدواژه ها

  • تفسیر معاهدات
  • حقوق معاهدات
  • دیوان بین المللی دادگستری
  • رویه بعدی دولت ها
  • کنوانسیون 1969 وین

مواد مرتبط