قاعده ید

ید در لغت، یعنی نعمت، قوت، قدرت، ملک و سلطان^[۱] و در اصطلاح به تصرف مالکانه و تسلط خارجی و مادی بر مال، ید گویند.^[۲]

اقسام

ید در یک تقسیم بندی بر دو نوع است:

ید ضمانی نیز بر دو قسم است:

1. ید عدوانی

2. ید غیر عدوانی. ^[۴]

↑ رضا ولویون. اماره تصرف (قاعده ید). چاپ 2. جنگل، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1541488
↑ عباس زراعت. قواعد فقه مدنی. چاپ 1. جنگل، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 75968
↑ سیدمصطفی محقق داماد. قواعد فقه بخش مدنی (جلد دوم) (مالکیت و مسئولیت). چاپ 28. مرکز نشر علوم اسلامی، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1696496
↑ سیدمصطفی محقق داماد. قواعد فقه بخش مدنی (جلد دوم) (مالکیت و مسئولیت). چاپ 28. مرکز نشر علوم اسلامی، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1696496