بررسی فقهی حقوقی مرور زمان (دیلمی)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

بررسی فقهی حقوقی مرور زمان نام کتابی است نوشته احمد دیلمی که به همت پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تهیه و توسط مؤسسه بوستان کتاب قم به چاپ رسیده‌است.[۱]

محتوای کتاب

این کتاب در سه بخش کلی تدوین گردیده‌است:

فصل اول: کلیات

فصل دوم: مرور زمان در حقوق عرفی

فصل سوم: مرور زمان در فقه و حقوق اسلامی

بخشی از کتاب

فقه اسلامی در راستای هدایت خداپسندانه اشخاص مسئول، وظیفه دارد که دربارهٔ یدیده‌های نو حقوقی اعلام نظر کند. اظهار نظر فقهی، محتاج صلاحیت‌های ویژه و مبتنی بر شیوه خاص خود است. در این باره دو گرایش ویرانگر وجود دارد: گروهی به مجرد این‌که نهاد یا قاعده ای در مجموعه تراث فقهی ما نام آشنایی ندارد و عنصری وارداتی است، آن را بیگانه و نامشروع می‌پندارند. برخی دیگر، با توجه به این‌که نهاد یا قاعده حقوقی نو ره آورد فرهنگ و تمدن دنیای بیشرفته و از مقتضیات گذر به مدرنیته است و جامعه ما را گریزی از آن نیست، در پذیرش و مشروع پنداشتن آن درنگ روا نمی‌دارند. وجه مشترک این دو گرایش، ساده‌انگاری در برخورد با پدیده‌های جدید حقوقی است. این دو گروه به جای پرداختن به مبانی، موجبات پیدایی، اهداف و آثار و در یک کلمه توجه به جوهر و گوهر یک پدیده حقوقی، به صورت وصدف آن می‌پردازند، حال آن‌که آنچه در گام نخست شایسته بررسی علمی است، ذات و گوهر یک مسئله است، پس از آن باید به حدود و ثغور آن پرداخت.

قاعده مرور زمان در شکل کنونی آن، معلول رشد فزاینده جمعیت و حجم انبوه دعاوی درمراجع قضایی وماهیت متنوع و پیچیده مسائل حقوقی و در نتیجه روند رسیدگی به آنها است که خود متأثر از روابط اجتماعی و فن آوری جدید است که نظم جدیدی را در ساختار نظام قضایی طلب می‌کند.[۲]

منابع

  1. احمد دیلمی. بررسی فقهی حقوقی مرور زمان. چاپ 1. بوستان کتاب قم، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6650400
  2. احمد دیلمی. بررسی فقهی حقوقی مرور زمان. چاپ 1. بوستان کتاب قم، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6650404