نظریه شماره 7/98/490 مورخ 1398/08/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۰۵ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/98/490|شماره پرونده=98-76-490|تاریخ نظریه=1398/08/18}} '''نظریه شماره ۷/۹۸/۴۹۰ مورخ ۱۳۹۸/۰۸/۱۸ اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': اولا، قانون گذار در ماده ۷ قانون مدنی اتباع خارجه مقیم در خاک ایران را از حیث مسائل مربوط به...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/98/490
شماره نظریه۷/۹۸/۴۹۰
شماره پرونده۹۸-۷۶-۴۹۰
تاریخ نظریه۱۳۹۸/۰۸/۱۸

نظریه شماره ۷/۹۸/۴۹۰ مورخ ۱۳۹۸/۰۸/۱۸ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: اولا، قانون گذار در ماده ۷ قانون مدنی اتباع خارجه مقیم در خاک ایران را از حیث مسائل مربوط به احوال شخصیه و اهلیت خود و هم چنین از حیث حقوق ارثیه مطیع قوانین و مقررات دولت متبوع خود قرار داده است؛ لذا در مسائل راجع به احوال شخصیه این افراد اصل بر حکومت قوانین و مقررات دولت متبوع آن ها است. ثانیا، طلاق و مهریه از مسائل راجع به احوال شخصیه است و قاضی مکلف است در مقام رسیدگی به دادخواست مطالبه مهریه و یا طلاق با رعایت ماده ۹۶۳ همین قانون ابتدا به قانون متبوع کشور زوج مراجعه نماید؛ مگر آن که مقررات دولت متبوع فرد خلاف اخلاق حسنه بوده و یا به واسطه جریحه دار نمودن احساسات جامعه و یا به علت دیگر مخالف نظم عمومی محسوب شود که در این صورت وفق مواد ۵ و ۹۷۵ قانون مدنی اقدام می شود. توضیح آن که ارجاع امر به مشاور در طلاق های توافقی و یا ارجاع اختلاف به داوری در دیگر طلاق ها، از جمله قواعد آمره است و مرتبط با احوال شخصیه زوجین نمی باشد.