نظریه شماره 1873/95/7 مورخ 1395/08/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۹ توسط Wikihagh admin (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''نظریه شماره 1873/95/7 مورخ 1395/08/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': استعلام : در خصوص پرونده ارجاعی به این شعبه با توجه به حدوث اختلاف فی¬مابین بازپرس محترم که نظر به صدور قرار جلب به دادرسی داشته و معاون محترم دادستان که نظر به صدور قرار منع تعقیب داشت...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

نظریه شماره 1873/95/7 مورخ 1395/08/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه: استعلام :

در خصوص پرونده ارجاعی به این شعبه با توجه به حدوث اختلاف فی¬مابین بازپرس محترم که نظر به صدور قرار جلب به دادرسی داشته و معاون محترم دادستان که نظر به صدور قرار منع تعقیب داشته¬اند این شعبه با تایید نظر معاون محترم دادستان نظر خود را مبنی بر صدور قرار منع تعقیب اعلام و رفع اختلاف نمود پس از رفع اختلاف توسط دادگاه کیفری دو بازپرس محترم اقدام به صدور قرار منع تعقیب می¬نماید که مجدداً با توجه به صدور قرار منع تعقیب و مورد اعتراض قرار گرفتن توسط شاکی به این شعبه ارجاع گردیده است حال با توجه به اینکه قاضی رسیدگی کننده به حل اختلاف بین بازپرس محترم و معاون محترم دادستان و قاضی رسیدگی کننده به اعتراض به قرار منع تعقیب یکی می¬باشد آیا این مورد از موارد رسیدگی ماهوی تلقی شده و مانع از رسیدگی می¬باشد یا خیر.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :

اظهارنظر دادگاه در مقام حل اختلاف بین دادستان و بازپرس شکلی است، نه ماهوی تا مانع رسیدگی مجدد شود، بنابراین از موارد رد نیست و رأی وحدت رویه شماره517 به تاریخ 18/11/1367 در همین راستا است نتیجتاً، مورد سؤال مشمول مقررات بند ت مادّه 421 قانون آیین دادرسی کیفری 92 نمی‌باشد.