ماده ۱۵۲ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۰۰ توسط Wikihagh admin (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «تفتيش و بازرسي مراسلات پستي مربوط به متهم در مواردي به عمل مي آيد كه ظن قوي به...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

تفتيش و بازرسي مراسلات پستي مربوط به متهم در مواردي به عمل مي آيد كه ظن قوي به كشف جرم ، دستيابي به ادله وقوع جرم و يا شناسايي متهم وجود داشته باشد . در اين صورت ، بازپرس از مرجع مربوط مي خواهد ، اين مراسلات را توقيف كند و نزد او بفرستد . در صورت عدم امكان توقيف ، مرجع مربوط ، اين امر را به اطلاع بازپرس مي رساند و از وي كسب تكليف مي كند . پس از وصول ، بازپرس آنها را در حضور متهم يا وكيل او بررسي و مراتب را در صورتمجلس قيد مي كند و پس از امضاي متهم ، آن را پيوست پرونده مي نمايد يا در محل مناسب نگهداري مي كند . استنكاف متهم از امضاء يا عدم حضور متهم يا وكيل او در صورتمجلس قيد مي شود . چنانچه اشياي مزبور حائز اهميت نباشد و نگهداري آنها ضرورت نداشته باشد ، با اخذ رسيد به مرجع ارسال كننده يا به صاحبش مسترد مي شود . تبصره ماده 152: موارد ضرورت بازرسي مكاتبات و مراسلات محكومان ، به تشخيص دادگاه به وسيله مأموران مورد اعتماد زندان اعمال مي گردد و پس از تأييد ، حسب مورد ارسال يا به محكوم تسليم مي شود . در صورت عدم تأييد ، مكاتبات و مراسلات ضبط و مراتب به اطلاع دادگاه مي رسد .