کافر

کفر در لغت، یعنی بی‌دین بودن. در حقوق به کسی که به توحید یا پیامبری حضرت محمد، یا یکی از ضروریات دین، اعتقاد نداشته باشد؛ کافر گویند.

مواد مرتبط

• ماده ۸۸۱ مکرر قانون مدنی

اقسام کافر

کافر اصلی

به کسی گویند که از کودکی، به تبع پدر و مادر خود، کافر بوده‌است.

کافر مرتد

کسی است که مسلمان بوده؛ اما پس از بلوغ، با عقل و اختیار کامل، از دین خارج شده‌است.